ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ ΤΟΥ ΤΡΕΝΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, οι διαρκείς ‘’απαιτήσεις’’, το άγχος,μα καί η οικονομική κρίση των τελευταίων ετών έχουν ως απόρροια την διάβρωση των ανθρωπίνων σχέσεων, αφού όλοι κι όλες δείχνουμε τάσεις να απομονώμαστε από τους γύρω μας. Να ‘’κλεινόμαστε’’ σαν άλλες χελώνες στα καβούκια μας καί να μην υπάρχουν ουσιαστικές καί αληθινές ανθρώπινες σχέσεις. Μάθαμε να ζούμε, απλά καί μόνο, για λόγους απλής επιβίωσης. Απορροφημένοι/ες καθ’όλα από τα προβλήματα της καθημερινότητας, επιλέγουμε ηθελημένα να ‘’χαθούμε’’ πίσω από τις οθόνες των κινητών, των τάμπλετ καί των υπολογιστών καί να αγνοούμε τους πάντες καί τα πάντα γύρω μας.

Ναι, όλοι κι όλες έχουμε μικρότερα, ή, μεγαλύτερα προβλήματα να αντιμετωπίσουμε στην ζωή μας. Παρ’όλ’αυτά, δεν θα πρέπει να πάψουμε να νιώθουμε ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε, καθώς υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι γύρω μας που είναι σε σαφώς δεινότερη θέση απ’ό,τι είμαστε εμείς. Ναι, μην σας κάνει εντύπωση αυτό που σας λέω. Απλά βγείτε έξω καί ρίξτε μια ματιά γύρω σας. Πείτε μου τι βλέπετε στ’αλήθεια. Προσέξτε! Ακόμη κι αυτά που θέλετε να σκέφτεστε πως δεν υπάρχουν. Πως δεν σας επηρεάζουν. Πως δεν σχετίζονται με εσάς. Αλλά αυτή η σκέψη να μην είναι στιγμιαία καί μόλις βρεθείτε στην ασφάλεια καί στην ζεστασιά του σπιτιού σας, να σπεύσετε να την αποβάλετε σαν άλλο ένα ενοχλητικό έντομο...

Κι όμως, κάνουμε όλοι κι όλες ένα μεγάλο λάθος. Ναι, δεν έχω πρόβλημα να βάλω καί τον εαυτό μου μέσα σε αυτό. Κι όχι, δεν λαϊκίζω, ούτε προσπαθώ να υποδυθώ την σωτήρα όλων των κατατρεγμένων. Δεν μου πάνε τέτοιοι ρόλοι, τουλάχιστον, στα λόγια. Αλλά νομίζω πως έφτασε πια η στιγμή να ακουστεί καί η φωνή όλων αυτών των ανθρώπων, συνταξιούχων, χαμηλόμισθων, ανθρώπων που δεν έχουν τόσες γνώσεις τεχνολογίας, ή, παιδείας, προσφύγων καί μεταναστών καί λοιπών που βρίσκονται σε πιο δυσχερή θέση από τους/τις υπόλοιπους/ες.

‘’Μια γιαγιά που συνομιλεί με ένα ΑΤΜ, μια κυρία που αγαπά τα σκυλιά και τις επώνυμες τσάντες, μια άλλη κυρία που οργανώνει γεύματα αγάπης για απρόθυμους ανέργους, ο θρύλος ενός τραγουδιστή των τρένων, οι κάλτσες των απεργών πείνας στο Μέγαρο Υπατία και οι κάλτσες του κατασκόπου, μια Μαρίτσα που υπηρέτησε την τέχνη της υψηλής μοδιστρικής, μια ηθοποιός της «εισόδου με προαιρετική συνεισφορά», ένας Έκτορας που ποτέ δεν πολέμησε στην Τροία, ένα κορίτσι που παίζει το «Χασαπάκι» του Βαμβακάρη στο σαξόφωνο, ένας επιχειρηματίας με κόκκινο παρελθόν και αχρωμάτιστο παρόν, το καφενείο των παραπόνων, ένας Κόμης που κλέβει μικρά γαλλικά τυράκια, το ριγιούνιον των νέων της εργασιακής περιπλάνησης.’’ (Περίληψη οπισθοφύλλου)

Η συγγραφέας Μαριάννα Τζιαντζή, μέσα από το νέο της βιβλίο με τίτλο ‘’Το αηδόνι του τρένου και άλλες ιστορίες’’, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη δίνει τον χώρο καί την ελευθερία σε όλους αυτούς τους ανθρώπους να μοιραστούν τις σκέψεις, τα συναισθήματα, καθώς καί τις εμπειρίες της ζωής τους. Ένα βιβλίο αποτελούμενο από διάφορα διηγήματα που παρουσιάζουν στιγμές της καθημερινότητας, όχι μόνο αυτών των ανθρώπων, αλλά καί κατ’επέκταση καί δικές μας, αφού θεωρώ απίθανο το να μην βρούμε έστω κι ένα μικρό κομμάτι του εαυτού μας πάνω τους. Κι αυτό, διότι η συγγραφέας τους/τις ντύνει με την πρέπουσα αληθοφάνεια, πάντα στα πλαίσια της μυθοπλασίας.

Δεν έχω διαβάσει προγενέστερο έργο της συγγραφέως, αλλά είμαι βέβαιη πως μελλοντικά θα αναζητήσω κι άλλα έργα της. Μου άρεσε η απλότητα του λόγου της, καθώς καί το πόσο εύστοχος ήταν, χωρίς να αναλώνεται σε διάφορα μελό, ή, λοιπά κλισέ. Ακόμη καί το χιούμορ είναι δοσμένο σε πρέπουσα παρουσία μέσα στο κείμενο, που τολμώ να πω πως αναδεικνύει ακόμη παραπάνω τα λεγόμενα καί τα μηνύματα της συγγραφέως προς όλους κι όλες εμάς που θα επιλέξουμε να διαβάσουμε το βιβλίο. Ένα βιβλίο ουσιαστικό, που δεν πλατιάζει, αλλά κρατάει αμείωτο το ρυθμό του μαζί με την προσοχή μας έως καί την τελευταία τελεία.

Ναι, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το βιβλίο, σε μία πιο ελεύθερη εκδοχή, σαν μία μεγάλη εικόνα αποτελούμενη από άλλες μικρότερες που πάνω τους φανερώνονται διάφορες εκδοχές του πως η κρίση έχει πλήξει όλους κι όλες μας ανεξαιρέτως σε διάφορα επίπεδα. Ένα βιβλίο που το διάβασα με μία ανάσα καί σας προτρέπω να το αναζητήσετε κι εσείς με την σειρά σας.
Καλή ανάγνωση!

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

*Προέλευση φωτογραφίας εξωφύλλου από το επίσημο site του εκδοτικού.

*Το παρόν κείμενο επαναδημοσιεύεται.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ήχος της απώλειας

ΤΟ ΙΑΜΑΤΙΚΟ ΨΥΧΟΒΟΤΑΝΟ (ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Ας γνωρίσουμε την συγγραφέα Βαΐα Παπουτσή

Διαβάζοντας βιβλία ευ ζην από τις εκδόσεις Ιβίσκος!

Ο ΟΡΜΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΩΝ