Αυτοί που μένουν
Γράφει η Κυριακή Γανίτη
''Ένα θερινό θέρετρο. Μια μυστηριώδης επιστολή. Μια ομάδα παραθεριστών που κρύβουν μυστικά. Και κάποιος που τα γνωρίζει..."
Αναγνώσεων συνέχεια καί σειρά είχε το πρώτο μυθιστόρημα της συγγραφέως Μαρίας Νάσιου, που φέρει τον τίτλο ''Αυτοί που μένουν'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος. Κι αναρωτιέμαι... Ποιοι/ες είναι τα πρόσωπα που μένουν; Πού, ακριβώς, μένουν; Κι ύστερα από ποια συνθήκη; Τί μπορεί να έχει μεσολαβήσει, ώστε κάποια άτομα να φύγουν καί κάποια να μείνουν πίσω; Δεν μπορώ να μιλήσω για εσάς, μα ένιωθα ότι ένα πέπλο μυστηρίου είχε αρχίσει να ''τυλίγει'' την σκέψη μου καί με έκανε να θέλω να διαβάσω το βιβλίο... Το θέμα, όμως, ήταν το αν καί το κατά πόσο η υπόθεση του βιβλίου θα ικανοποιούσε τις όποιες απαιτήσεις μου...
''Η Νίκη έχασε τη μαμά της στις αρχές του χρόνου· ωστόσο είναι αποφασισμένη να αναστήσει μέσα της την ελπίδα ανακαινίζοντας ριζικά έναν ορεινό ξενώνα που της άφησε εκείνη σε ένα πολυτελές θέρετρο διακοπών. Η Νίκη καταφέρνει να γκρεμίσει και να χτίσει τον μικρό οικισμό από την αρχή, να τον ανοίξει το ίδιο καλοκαίρι, να κάνει τη δουλειά της μαμάς της, χωρίς τη μαμά της. Είναι ο τρόπος της να ξεπεράσει τον χαμό της. Η Ελισάβετ είναι αστυνομικός, αλλά, όταν λαμβάνει ένα παράξενο γράμμα που την προσκαλεί σε ένα θέρετρο διακοπών, η περιέργειά της χτυπάει κόκκινο και αποφασίζει να πάει και να μάθει ποιος την κάλεσε και γιατί. Εκεί θα βρει διάφορους πλούσιους και διάσημους να απολαμβάνουν τις τελευταίες μέρες του καλοκαιριού τους. Όλοι, ωστόσο, κρατούν καλά κρυμμένα κάποια μυστικά, κι όταν η Μαντώ, μια νέα γυναίκα που κάνει και εκείνη διακοπές στον οικισμό, τους προκαλεί ανακοινώνοντάς τους ότι γνωρίζει τα μυστικά των περισσότερων, κάποιος θα κάνει τα πάντα για να προστατέψει το δικό του μυστικό. Ακόμα και φόνο..." (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Είναι αλήθεια ότι διάβασα γρήγορα -όχι στο πόδι!- καί εντόπισα καί θετικά καί λιγότερο καλά στοιχεία μέσα στο βιβλίο, τα οποία δικαιολογούνται με δεδομένο πώς μιλάμε για το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως καί χρειάζεται να είμαστε πιο επιεικείς. Θα αναφέρω ενδεικτικά εκείνα που θεωρώ ως πιο σημαντικά.
- Η συγγραφέας, οφείλω να ομολογήσω ότι έχει μία όμορφη καί αρκετά δυνατή ιδέα στο μυαλό της γύρω από την υπόθεση του βιβλίου της.
- Ο τίτλος του βιβλίου, καθώς καί η περίληψη του βιβλίου είναι αρκετά δελεαστικά καί μας βάζουν σε μία διαδικασία να εκφράσουμε την επιθυμία να το διαβάσουμε καί να μάθουμε περισσότερα.
- Ο σχετικά περιεκτικός όγκος του βιβλίου που δεν αφήνει να γίνει μία ανακύκλωση των ήδη ειπωμένων.
- Η αίσθηση μυστηρίου γύρω από τα μυστικά που μας στοιχειώνουν κι αν έρθουν στην επιφάνεια, μπορεί να μας παρασύρουν σε έναν κυκεώνα αποκαλύψεων με τις όποιες συνέπειες...
Όμως, όπως προείπα, υπάρχουν κάποια πράγματα που θα ήθελα να αλλάξουν.
- Από την αρχή, κιόλας, της εξιστόρησης των γεγονότων, η συγγραφέας επιλέγει να μας ''ρίξει'' στα βαθειά καί στην πορεία να μας δίνει λεπτομέρειες, οι οποίες θα μας φανούν χρήσιμες, αναφορικά με τα πρόσωπα που θα πρωταγωνιστήσουν μέσα στην πλοκή. Εκεί νομίζω ότι θα έπρεπε να δώσει μία μεγαλύτερη προσοχή. Τί θέλω να πω; Θα επιθυμούσα -ως αναγνώστρια- να είναι πιο περιεκτική ως προς αυτές καί να υπάρχουν οι απαραίτητες συνδετικές ''γέφυρες''.
- Επίσης, θα ήθελα να υπάρχει ένας πιο σταθερός ρυθμός στην ροή των γεγονότων. Ενώ από την αρχή έως καί κάποιες σελίδες πριν το τέλος, αισθανόμουν πως πηγαίναμε πιο αργά, αυτό αλλάζει καί όλα γίνονται πιο γρήγορα, ίσως καί βιαστικά σε κάποια σημεία. Βέβαια, αυτό με εργασία καί εμπειρία διορθώνεται, οπότε το περιμένουμε σε επόμενο έργο της.
- Τέλος, θεωρώ πώς δεν υπήρχε η απόλυτη δικαίωση/λύτρωση για όλα τα πρόσωπα καί κάποια ερωτήματα έμειναν να πλανώνται στον αέρα.
Εν κατακλείδι, μπορώ να πω ότι σε γενικές γραμμές έμεινα ικανοποιημένη από το βιβλίο (είπαμε είναι η πρώτη συγγραφική προσπάθεια της δημιουργού) καί μελλοντικά θα επιθυμούσα να διαβάσω κι άλλα έργα της καί να δω με χαρά μία πιθανή εξέλιξή της. Καί να θυμάστε. Στηρίζουμε τους/τις νέους/ες δημιουργούς καί τους/τις δίνουμε τις ευκαιρίες που πρέπει.
Καλή ανάγνωση.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου