Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ


Γράφει η Κυριακή Γανίτη

Φέτος έβαλα ως πρώτο αναγνωστικό στόχο, όχι να διαβάσω περισσότερα βιβλία από την περυσινή χρονιά, αλλά να διαβάσω όλα τα αδιάβαστα βιβλία που έχω στην βιβλιοθήκη μου καί περιμένουν καρτερικά την σειρά τους. Δεν είναι πως με βιάζει κάτι, αλλά θέλω να τους δώσω την ευκαιρία να μου ‘’μιλήσουν’’ μέσα από τις ιστορίες τους. Καί γιατί όχι να μην ανακαλύψω κρυμμένους ‘’θησαυρούς’’ ανάμεσά τους; Ξεκίνησα, λοιπόν, με το βιβλίο του συγγραφέα Νίκου Κυριαζή, με τίτλο ‘’Ο κώδικας του αυτοκράτορα’’, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Ένα μυθιστόρημα που παντρεύει καί μας παρουσιάζει άψογα το μυστήριο με την ιστορία, πάντα σε ένα μυθοπλαστικό πλαίσιο. Άραγε, σε ποιον από τους πολλούς αυτοκράτορες αναφερόταν; Ποιος ήταν αυτός ο κωδικός καί τί μπορεί να φανέρωνε; Ποιες οι συνέπειες μίας πιθανής αποκάλυψης; Αυτά καί μερικά ακόμη ερωτήματα γεννήθηκαν στο μυαλό μου, ακούγοντας για πρώτη φορά τον τίτλο του βιβλίου κι άλλα τόσα δυνητικά ιντριγκαδόρικα σενάρια έκαναν την εμφάνισή τους. Για να βρω απαντήσεις, έπρεπε να διαβάσω το βιβλίο. Όπερ κι εγένετο.

Από πολύ μικρή, ούσα ακόμη μαθήτρια δημοτικού, αγαπούσα το μάθημα της ιστορίας καί ό,τι μπορεί να συσχετιζόταν με εκείνη. Κάθε ιστορική περίοδος με γοήτευε, χάρη στις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούσαν τότε. Μεγαλώνοντας αυτή μου η αγάπη όλο καί μεγαλώνει. Δεν ξέρω, αν οφείλεται στο γεγονός πως διαβάζοντας καί μαθαίνοντας την ιστορία, μπορούμε να λάβουμε μία εικόνα του μέλλοντος (με δεδομένο πως εκείνη επαναλαμβάνεται κάνοντας κύκλους μέσα στα χρόνια), ή, στο ότι μέσα από την ιστορία μπορούμε να παρατηρήσουμε την εξέλιξη της συμπεριφοράς καί διαβίωσης των ανθρώπων σε ένα πιο ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο. Πάντως, για όποιον κι από τους δύο άνωθεν λόγους αυτό συμβαίνει, εγώ δεν παύει να γοητεύομαι απ΄αυτήν.

Στο ερώτημα ποια ιστορική περίοδο ξεχωρίζω καί για ποιον πιθανό λόγο, η απάντηση είναι η περίοδος της ακμής καί παρακμής της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Άν καί μας χωρίζουν κάμποσοι αιώνες από τότε, θεωρώ πως αν το καλοπροσέξουμε, θα διαπιστώσουμε πως μεγάλη μερίδα των όσων συνέβαιναν τότε σε κοινωνικό, πολιτικό, θρησκευτικό, οικονομικό επίπεδο, μα ακόμα καί σε ό,τι αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις, είναι ό,τι πιο κοντά στο σήμερα. Δεν ξέρω αν συμφωνείτε, αλλά όλη αυτή η βία, οι διαμάχες για την αρχηγεία καί του ποιος εντέλει θα επικρατήσει, οι δολοπλοκίες, οι ίντριγκες, τα πάθη, τα λάθη, τα συμφέροντα των λίγων, οι συνωμοσίες, η καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων καί διάφορα άλλα κακώς κείμενα διατάρασσαν τις τότε κοινωνίες καί εξακολουθούν να το κάνουν μέχρι σήμερα. Διαχρονικά προβλήματα, που αντί να αμβλύνονται, όλο καί μεγαλώνουν.

‘’Μια ανεκτίμητη βυζαντινή εικόνα που γίνεται αντικείμενο κλοπής, η υποψία για την ύπαρξη ενός αμύθητου θησαυρού, τα ιερότερα κειμήλια της χριστιανοσύνης που χάθηκαν πριν από επτακόσια χρόνια, κινητοποιούν ένα πλήθος ανθρώπων για την εύρεσή τους. Ανάμεσά τους ένας Αγιορείτης μοναχός με παράξενες δυνάμεις, μια δαιμόνια ντετέκτιβ, ένας μανιώδης Έλληνας συλλέκτης, ένας γοητευτικός Ιταλός τραπεζίτης της μαφίας, ένα σαγηνευτικό μοντέλο, ο ελληνοαλβανοσερβικός υπόκοσμος με τον αδίστακτο νονό της νύχτας αρχηγό του, ένας συντηρητής έργων τέχνης και ο καλύτερος αστυνόμος της ΕΛΑΣ θα αναμετρηθούν σε ευφυΐα και ταχύτητα ώστε να φτάσουν πρώτοι στην ανακάλυψη των κειμηλίων. Πρέπει όμως να πολεμήσουν όλοι εναντίον όλων, να λύσουν άλυτους γρίφους, να εισχωρήσουν στο μυαλό ενός μοναχού που πέθανε πριν από επτά αιώνες, να ερωτευτούν, να κυνηγήσουν αλλά και να κυνηγηθούν, να ταξιδέψουν στα άδυτα της βυζαντινής εποχής, τότε που η ιστορία γραφόταν από μοναχούς, Ισπανούς επιδρομείς, ληστές και Τούρκους πειρατές, Βενετούς και Φράγκους ιππότες.’’ (Περίληψη οπισθοφύλλου)

Ο συγγραφέας, όντας ο ίδιος ιστορικός. έχει πάμπολες γνώσεις γύρω από την ιστορία. Αυτό σε συνδυασμό με τον ακατάπαυστο ρέοντα λόγο του έχει ως αποτέλεσμα ένα βιβλίο αρκετά καλό που διαβάζεται με αμείωτο ενδιαφέρον απ΄την αρχή έως καί το τέλος. Βρήκα πολύ αρεστό το πως η μυθοπλασία μπορεί να έρθει σε επαφή με την ιστορία, να μας δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα που έμεναν μετέωρα, να γεννήσει άλλα, να αλλάξει άρδην τον ρου της ιστορίας καί τα όσα γνωρίζουμε καί θεωρούμε ως δεδομένα. Σε όλα αυτά αξίζει να προσθέσουμε την διαρκή δράση, την έντονη περιπέτεια, τα ποικίλα συναισθήματα, τις γλαφυρές περιγραφές των εικόνων, την ένωση παρόντος-παρελθόντος, την αληθοφάνεια των χαρακτήρων των προσώπων που θα συναντήσουμε μέσα στις σελίδες του βιβλίου, τους ρεαλιστικούς, πειστικούς διαλόγους, αλλά καί τον τρόπο που ο συγγραφέας ‘’χειρίζεται’’ τις κινήσεις όλων των προσώπων.

Εν κατακλείδι, μιλάμε για ένα βιβλίο που μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις καί μελλοντικά θα αναζητήσω κι άλλα έργα του συγγραφέα. Λάτρεις της ιστορίας καί της περιπέτειας, αυτό το βιβλίο είναι για εσάς.
Καλή ανάγνωση!

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

*Προέλευση φωτογραφίας εξωφύλλου από το επίσημο site του εκδοτικού.

*Το παρόν κείμενο επαναδημοσιεύεται.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ήχος της απώλειας

ΤΟ ΙΑΜΑΤΙΚΟ ΨΥΧΟΒΟΤΑΝΟ (ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Ας γνωρίσουμε την συγγραφέα Βαΐα Παπουτσή

Διαβάζοντας βιβλία ευ ζην από τις εκδόσεις Ιβίσκος!

Ο ΟΡΜΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΩΝ