Vivliovamon by Kiriaki Ganiti

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Το ομολογώ! Υπάρχουν βιβλία που δεν με έχουν κερδίσει ούτε από την πρώτη, αλλά ούτε από τη δεύτερη ματιά. Είναι, όμως, βιβλία που με έχουν ''κατακτήσει'' κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης, ''υποτάσσοντας'' το νου και την προσοχή μου με έναν τρόπο φυσικά αβίαστο. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκει και το νέο μυθιστόρημα της συγγραφέως Μαρία Καρβουνίδου-Ράσμουσεν, με τίτλο ''Η Χώρα με το Βουνό στη Μέση", το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή. Ένα βιβλίο που κοιτάζοντάς το, αρχικά, είχα την λανθασμένη εντύπωση πώς πρόκειται για ένα ακόμη παραμύθι φαντασίας για μικρούς και μεγάλους. Άν και από τον εκδοτικό ορίζεται ως ένα μυθιστόρημα που ανήκει στο είδος της φαντασίας (το οποίο λατρεύω!), θα μου επιτρέψετε να θεωρώ -μπορεί να είμαι σωστή, μπορεί και λάθος- ότι εντάσσεται κανονικά στο είδος των δυστοπικών μυθιστορημάτων. Από εκείνες τις δυστοπίες που δεν είναι απαραίτητο να τις διαβάζεις μέσα στις σελίδες των βιβλίων, αλλά να ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ''Υπάρχουν γυναίκες που πίσω από τις κλειστές πόρτες βυθίζονται στη σιωπή.'' Το ζήτημα της ενδοοικογενειακής βίας δεν είναι κάτι που εμφανίστηκε, όλως τυχαίως, τώρα και ούτε μοιάζει σαν να βρεθήκαμε μπροστά σε μία σπουδαία ανακάλυψη όπως αυτή της πυρίτιδας! Δυστυχώς, είναι ένα αγκάθι των κοινωνιών, απαρχής του κόσμου, που δηλώνει σθεναρά την παρουσία του κι ενώ όλοι/ες μιλάμε γι'αυτό προσπαθώντας να βρούμε λύσεις για την εξάλειψή του, αυτό φαντάζει όλο και να αντριεύει και να δυναμώνει, απλώνοντας τα πλοκάμια του σε όλο και περισσότερες οικογένειες, που είτε ζουν σε πόλεις, είτε σε κλειστές κοινωνίες της επαρχίας. Με αυτό, λοιπόν, κατά νου, η συγγραφέας Γωγώ Ψαχούλια, υπογράφει το νέο της κοινωνικό μυθιστόρημα, με τίτλο ''Δίχως ένα αντίο'', το οποίο κυκλοφόρησε προσφάτως από τις εκδόσεις Έξη. ''Είναι δύσκολο, όμως πρέπει να βρεις τη δύναμη να πεις «φτάνει». Μη φοβηθείς να φωνάξεις δυνατά «δεν πάει άλλο». Μην περιμένεις...

(Προέλευση φωτογραφιών: Shutterstock.com) Γράφει η Κυριακή Γανίτη Μια "τριλογία" σκέψεων για τα βιβλία... ~ Μέρος 1ο ~ Η αξία του προλόγου... Όσοι/ες διαβάζετε τα κείμενά μου στην στήλη '' Περί βιβλίων... σκέψεις '' ξέρετε πως έχουν υπάρξει φορές που ένιωσα την ανάγκη να ''επανέλθω'' σε ένα θέμα καί να ''συμπληρώσω'' τις σκέψεις μου γι'αυτό. Έτσι, λοιπόν, σήμερα αποφάσισα να σας παραθέσω μία ''τριλογία'' σκέψεων για τα βιβλία καί πιο συγκεκριμένα, για τρία βασικά σημεία αυτών, που είναι υψίστης σημασίας για μένα, ως αναγνώστρια. Πρόλογος, περίληψη, αλλά καί επίλογος... Πόσο σημαντικά είναι;  Αρχίζω με τον πρόλογο...  Φυσικά, με τί άλλο;  Πόσες φορές δεν έχετε αποφασίσει το αν θα συνεχίσετε, ή όχι, την ανάγνωση ενός βιβλίου με βάσει το πόσο ικανοποιημένοι/ες είστε απ'τα όσα διαβάσατε στις αρχικές σελίδες του; Ναι, η πρώτη εντύπωση -ας είμαστε ειλικρινείς!- παίζει καθοριστικό ρόλο! Εγώ το ομολογώ πως αν δεν...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Αγαπώ να διαβάζω βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά, αν καί έχω αφήσει πίσω μου εδώ κι αρκετά χρόνια αυτήν την όμορφη, μα σύντομη περίοδο της ζωής μου. Τα αγαπώ γιατί με ψυχαγωγούν. Με κάνουν να περνάω χαρούμενες στιγμές. Να νιώθω την ξεγνοιασιά καί την αθωότητα εκείνης της ηλικίας. Να απομακρύνομαι από το άγχος καί τα όποια προβλήματα της καθημερινότητας. Μα πάνω απ’όλα γιατί στέκουν εκεί αγέρωχα καί δεν μου επιτρέπουν να ξεχάσω πολλά πράγματα, την αξία των οποίων αντιλαμβανόμαστε κι εκτιμούμε περισσότερο, καθώς μεγαλώνουμε κι ωριμάζουμε. Συχνά ακούγεται η άποψη πως τα παιδικά βιβλία φαντάζουν ανάλαφρα καί πως μας χαρίζουν παροδική ευτυχία, αλλά υπάρχουν κι εκείνα τα παιδικά βιβλία που χαράσσονται με μεγάλα γράμματα στην ψυχή καί στο μυαλό μας καί η ανάμνησή τους μας συντροφεύει για μία ζωή. Στην δεύτερη κατηγορία ανήκει, -τουλάχιστον για εμένα-, το παιδικό βιβλίο του συγγραφέα Phil Earle,με τίτλο ‘’Όταν πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας’’, που κυκλοφορεί καί στην ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Από το βιβλίο ''Γιάνκεα'' στο ''Θα την έλεγαν Ελευθερία'' έως καί το τρίτο καί νεότερο -κατά σειράς έκδοσης- μυθιστόρημα ''Από τις στάχτες της Καντάνου'' (όλα κυκλοφορούν από την Άνεμος εκδοτική), η συγγραφέας Χριστίνα Σουλελέ είναι μία δημιουργός που, διαρκώς, εξελίσσεται παράλληλα με την πένα της. Μία συγγραφέας που εκτιμώ για τον τρόπο σκέψης της καί κυρίως, το πώς την μετουσιώνει σε κείμενα που κάθε άλλο παρά ανούσια καί ''κονσερβοποιημένα'' μπορούν να χαρακτηριστούν. Εν αντιθέσει, λοιπόν, με άλλα ονόματα (κανονικά δεν πρέπει να τίθεται διαχωρισμός ''μικρά'' καί ''μεγάλα'') του χώρου, η συγγραφέας Χριστίνα Σουλελέ δείχνει τον πρέποντα σεβασμό, ενσυναίσθηση, ειλικρίνεια καί την γενικότερη ηθική που δείχνει τάσεις αλλοτρίωσης στην σημερινή εποχή καί δυστυχώς, εκλείπουν, στο σύνολό τους, από αρκετά βιβλία που διαβάζουμε...  Ας εστιάσω, όμως, στο παρόν έργο, με τίτλο ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Η δύναμη του 1 ακόμα Πώς το κάτι παραπάνω κάνει τελικά τη διαφορά (THE POWER OF ONE MORE) Συγγραφέας: ED MYLETT (ΕΝΤ ΜΙΛΕΝΤ) Περιγραφή: Είσαι μια ακόμα στοχευμένη σκέψη και πράξη μακριά από το να ανακαλύψεις την καλύτερη εκδοχή της ζωής σου. H προϋπόθεση για να λειτουργήσει η Δύναμη του Ένα Ακόμα είναι πολύ απλή. Είσαι πολύ πιο κοντά απ' το να ζήσεις τη ζωή των ονείρων σου από όσο νομίζεις. Συχνά το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνεις μια ακόμα προσπάθεια, να πάρεις μια ακόμα απόφαση, να βάλεις έναν ακόμα στόχο, να κάνεις ένα ακόμα meeting, να κάνεις μια ακόμα σχέση, να κάνεις ένα ακόμα βήμα για να δημιουργήσεις τη ζωή που σου αξίζει. Πέρα από νέες πληροφορίες πάνω σε σημαντικά θέματα όπως εκείνα της ηγεσίας, της διαχείρισης του χρόνου, των συνηθειών και της σωστής στοχοθεσίας, θα μάθεις πώς σκεπτόμενος τι είναι αδύνατο να συμβεί θα κάνεις πάντα το καλύτερο δυνατό, πώς να νικήσεις τον "νόμο των πιθανοτήτων", πώς να δημιουργή...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Την ιστορία είτε την αγαπάς, είτε όχι. Δεν έχει λίγο, ή, πολύ! Καί εγώ από μικρή έτρεφα μία μεγάλη αδυναμία προς εκείνη. Γοητευόμουν -κι ακόμη συμβαίνει- από τα ιστορικά γεγονότα καί μορφές ανθρώπων που διαμόρφωσαν με τις πράξεις τους το σήμερα που ζούμε... Γι'αυτό καί ρουφώ σαν σφουγγάρι κάθε ιστορικό μυθιστόρημα που πέφτει στα χέρια μου. Ναι, ξέρω ότι η ιστορία έχει τόσα πρόσωπα, όσο εκείνων που επιλέγουν να γράψουν για αυτήν, μα θα μου επιτρέψετε να προτιμώ τα ιστορικά λογοτεχνικά κείμενα κάπως παραπάνω από τα ακαδημαϊκά (τουλάχιστον για τις στιγμές που θέλω να χαλαρώσω καί να ψυχαγωγηθώ), καθότι δεν τα διακρίνει ένας αυστηρός, σκληρός καί κάπως μονότονος χαρακτήρας κειμένων, που δεν βρίσκω πάντα τόσο θελκτικό.  Επειδή, όμως, το τελευταίο διάστημα περνάω μία ιδιάζουσα σχέση με τα βιβλία, προσπαθώ να βρω εκείνα που θα συνεχίσουν να κρατούν άσβηστη την φλόγα της αναγνωστικής μου λαχτάρας. Ναι, η σειρά με την οποία επιλέγω να τα διαβάσω έχει κάπως αλλάξει. Τ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, οι διαρκείς ‘’απαιτήσεις’’, το άγχος,μα καί η οικονομική κρίση των τελευταίων ετών έχουν ως απόρροια την διάβρωση των ανθρωπίνων σχέσεων, αφού όλοι κι όλες δείχνουμε τάσεις να απομονώμαστε από τους γύρω μας. Να ‘’κλεινόμαστε’’ σαν άλλες χελώνες στα καβούκια μας καί να μην υπάρχουν ουσιαστικές καί αληθινές ανθρώπινες σχέσεις. Μάθαμε να ζούμε, απλά καί μόνο, για λόγους απλής επιβίωσης. Απορροφημένοι/ες καθ’όλα από τα προβλήματα της καθημερινότητας, επιλέγουμε ηθελημένα να ‘’χαθούμε’’ πίσω από τις οθόνες των κινητών, των τάμπλετ καί των υπολογιστών καί να αγνοούμε τους πάντες καί τα πάντα γύρω μας. Ναι, όλοι κι όλες έχουμε μικρότερα, ή, μεγαλύτερα προβλήματα να αντιμετωπίσουμε στην ζωή μας. Παρ’όλ’αυτά, δεν θα πρέπει να πάψουμε να νιώθουμε ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε, καθώς υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι γύρω μας που είναι σε σαφώς δεινότερη θέση απ’ό,τι είμαστε εμείς. Ναι, μην σας κάνει εντύπωση αυτό που σας λέω. Απλά βγείτε έξω καί ρίξτε μια μ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Όλοι κι όλες έχουμε αγαπημένους/ες συγγραφείς, που ακολουθούμε, πιστά, βιβλίο με το βιβλίο. Όχι, δεν είναι κάτι αρνητικό ως συνθήκη καί ούτε πρόκειται να απολογηθούμε γι'αυτό, λες καί θα έχουμε διαπράξει κάποιο στυγερό έγκλημα. Ναι, κι εγώ έχω συγγραφείς που ξεχωρίζω, τόσο για την αυθεντικότητα τους, όσο καί για τον τρόπο με τον οποίο μας παρουσιάζουν βιβλία, τα οποία ανήκουν σε συγκεκριμένα λογοτεχνικά είδη, κρατώντας αναλλοίωτη την συγγραφική τους ταυτότητα. Μία εξ αυτών είναι καί η συγγραφέας Ευαγγελία Ευσταθίου, της οποίας έχω διαβάσει όλα τα βιβλία (για ενηλίκους) -πλην ενός- με πιο πρόσφατο το νέο της μυθιστόρημα, με τίτλο ''Ο τελευταίος κρίκος'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας. Πολλοί οι λόγοι που θαυμάζω την δυναμική των έργων της, με κυριότερο το γεγονός ότι η δημιουργός καταφέρνει καί όχι μόνο διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον μας γύρω από κάθε νέο, ή, παλαιότερο έργο της κρατώντας σταθερή πορεία μέσα σε μία ''συγγ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Η Λέξω, το αγόρι-δέντρο και ο θησαυρός του δάσους Συγγραφέας:  Αλεξάνδρα Κωστάκη Αγαπώ την λαϊκή μας παράδοση καί ό,τι σχετίζεται με εκείνη. Θεωρώ ότι τα λαϊκά παραμύθια που προορίζονται για τα παιδιά τα διδάσκουν σπουδαία μηνύματα για την ζωή τους, πράγματα που καθώς μεγαλώνουμε τείνουμε να ξεχάσουμε. Χάρηκα, λοιπόν, ιδιαιτέρως όταν επικοινώνησε μαζί μου η συγγραφέας Αλεξάνδρα Κωστάκη, προτείνοντάς μου να διαβάσω καί να σας παρουσιάσω μέσω του blog μου το πρώτο της λαϊκό παραμύθι, με τίτλο ''Η Λέξω, το αγόρι-δέντρο και ο θησαυρός του δάσους", το οποίο απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 9 ετών καί άνω καί κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάνοια, σε εικονογράφηση της κυρίας Βιβής Μαρκάτου. Περιγραφή: Η Λέξω και ο αδερφός της ο Γιωργής μένουν μόνοι μετά τη φωτιά στο δάσος, τον ξενιτεμό των γονιών τους και τον θάνατο της γιαγιάς. Μόνη παρηγοριά της Λέξως είναι η αγάπη της για τον Γιωργή και το δάσος της. Κάποτε βρίσκει έναν θησαυρό και ον...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ''Ένα θερινό θέρετρο. Μια μυστηριώδης επιστολή. Μια ομάδα παραθεριστών που κρύβουν μυστικά. Και κάποιος που τα γνωρίζει..." Αναγνώσεων συνέχεια καί σειρά είχε το πρώτο μυθιστόρημα της συγγραφέως Μαρίας Νάσιου, που φέρει τον τίτλο ''Αυτοί που μένουν'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος. Κι αναρωτιέμαι... Ποιοι/ες είναι τα πρόσωπα που μένουν; Πού, ακριβώς, μένουν; Κι ύστερα από ποια συνθήκη; Τί μπορεί να έχει μεσολαβήσει, ώστε κάποια άτομα να φύγουν καί κάποια να μείνουν πίσω; Δεν μπορώ να μιλήσω για εσάς, μα ένιωθα ότι ένα πέπλο μυστηρίου είχε αρχίσει να ''τυλίγει'' την σκέψη μου καί με έκανε να θέλω να διαβάσω το βιβλίο... Το θέμα, όμως, ήταν το αν καί το κατά πόσο η υπόθεση του βιβλίου θα ικανοποιούσε τις όποιες απαιτήσεις μου... ''Η Νίκη έχασε τη μαμά της στις αρχές του χρόνου· ωστόσο είναι αποφασισμένη να αναστήσει μέσα της την ελπίδα ανακαινίζοντας ριζικά έναν ορεινό ξενώνα που της άφησε εκείνη σ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Θέλω να γυρίσω σπίτι μου Συγγραφέας:  Παναγιώτης Τούμπος Ένα ''αγκάθι'' της σύγχρονης ιστορίας της χώρας μας, που μας πληγώνει όσα χρόνια κι αν περάσουν καί δεν βρίσκεται μία οριστική λύση, είναι η κλοπή των γλυπτών του Παρθενώνα, καθώς καί η επιστροφή τους στα πάτρια εδάφη. Έχω ξαναπεί -δίχως καμία τάση τοπικιστικών αντιλήψεων, ή, υπεροχής της δικής μας καταγωγής- ότι τα αρχαία γλυπτά καί λοιπά αντικείμενα δεν αποτελούν κομμάτι παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς, αλλά κληρονομιάς του δικού μας λαού, όπως καί κάθε λαού με ανάλογη ιστορία καί πολιτισμό. Συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ να δεχθώ πώς υπάρχουν λαοί που σφετερίζονται ανάλογα εκθέματα -με διάφορα προσχήματα- καί δεν τα επιστρέφουν στις γενέτειρές τους. Ναι, μοιάζουν αυτά τα αριστουργήματα να είναι κλεισμένα μέσα σε χρυσά κλουβιά, όπου ο καθένας καί η καθεμία μπορεί να τα αγγίζει καί να τα φωτογραφίζει, χωρίς σεβασμό, ή, την ανάλογη προσοχή που χρειάζεται καί κυρίως με μ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ''​​Όταν οι παραισθήσεις γίνονται πραγματικότητα… ο εφιάλτης ζωντανεύει!" Πρώτο ''αναγνωστικό'' ραντεβού με το βιβλίο ''Ο ρύστης'' (εκδόσεις Υδροπλάνο) καί τώρα ήρθε ''Ο κλόουν'' (εκδόσεις Bookstagram) καί οφείλω να ομολογήσω ότι η συγγραφέας Λένα Δεμερτζή είχε εντοπίσει, επιτυχώς, ένα από εκείνα τα ''κουμπιά'', που -ως αναγνώστρια- θα με έπειθαν να διαβάσω τα έργα της. Ναι, αυτοί οι φαινομενικά απλοί, ίσως για κάποιους/ες όχι τόσο ενδιαφέροντες, τίτλοι, είχαν πετύχει τον στόχο τους στο μυαλό μου καί με έβαλαν στην διαδικασία να προσπαθήσω να ψάξω πίσω από την αρχική ανάγνωση αυτών. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αρκετοί άνθρωποι τρέφουν μία ιδιότυπη φοβία προς τους κλόουν... Σε πόσους εφιάλτες καί σε πόσα ακόμη σενάρια κινηματογραφικών ταινιών, αλλά καί μυθιστορημάτων, οι κλόουν δεν έχουν αναλάβει να διεκπεραιώσουν χρέη κακού; Πώς αυτό το μόνιμα ''κολλημένο'' ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Ο Συλλέκτης των ευχών Συγγραφέας:  Νίκη Γαλάνη Πόσες φορές έχετε στρέψει το βλέμμα σας στον ουρανό καί έχετε κάνει μία ευχή; Μία ευχή που βγήκε μέσα από τα βάθη της ψυχής σας, η οποία φανερώνει ένα όνειρό σας; Μία επιθυμία σας που θα θέλατε πολύ να πραγματοποιηθεί; Όχι, οι ευχές δεν προορίζονται μόνο για τα μικρά παιδιά, αλλά καί για εμάς τους ενηλίκους που -συχνά πυκνά- ξεχνάμε πώς κάποτε υπήρξαμε κι εμείς σε αυτήν την νεαρή ηλικία καί είχαμε ευχηθεί/ζητήσει να γίνουν πραγματικότητα από πιο απλά έως πιο σύνθετα πράγματα... Αυτές δεν ήταν παρά μερικές από τις πρώτες σκέψεις που γεννήθηκαν στο μυαλό μου, όταν έπιασα να διαβάσω το νέο παιδικό παραμύθι της συγγραφέως Νίκης Γαλάνη, με τίτλο ''Ο Συλλέκτης των ευχών'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγγελάκη, σε εικονογράφηση της κυρίας Δήμητρας Παπαδημητρίου καί είναι ιδανικό για ηλικίες παιδιών 7 ετών καί άνω. Περιγραφή: Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς δημιουργούνται τα αστέρια...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Η σκιά του κηπουρού Συγγραφέας:  Τίνα Κατσούλη Πρώτη γνωριμία με την πένα της συγγραφέως Τίνας Κατσούλη, μέσα από την πρώτη της νουβέλα με τίτλο ''Η σκιά του κηπουρού'', η οποία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Άραγε, τί μπορεί να συμβολίζει αυτή η σκιά του κηπουρού καί κυρίως, ποιος είναι αυτός ο κηπουρός; Γιατί είναι τόσο σημαντικός, ώστε να γίνει τόσο αισθητή η παρουσία του από τον τίτλο, κιόλας, του βιβλίου; Θα μπορούσε να είναι ένας συγκεκριμένος άνθρωπος, ή, ο καθένας καί η καθεμία από εμάς; Οι απαντήσεις θα μας δινόντουσαν -καί θεωρώ ότι είναι άκρως πειστικές/ικανοποιητικές- κατά την διάρκεια της ανάγνωσης του βιβλίου. Περιγραφή: Ένας μολυσματικός ιός απειλεί τους κατοίκους μιας πόλης που ζουν σε περιορισμό. Έγκλειστοι όχι τόσο στον χώρο όσο στο μοναχικό «Εγώ», γίνονται όλοι πρωταγωνιστές μιας ανθρώπινης περιπέτειας, καθώς έρχονται αντιμέτωποι με θεμελιακά ζητήματα: τον φόβο για το διαφορετικό, τη βία, τη μοναξι...

(Προέλευση φωτογραφίας: Shutterstock.com) Γράφει η Κυριακή Γανίτη Ο όχι καί τόσο αγγελικά πλασμένος χώρος του βιβλίου... Είναι αλήθεια πώς το προηγούμενο άρθρο μου ''Ας μιλήσουμε για ''likes'' & ''followers''..." είχε μεγάλη απήχηση μεταξύ του αναγνωστικού κοινού καί οφείλω να πω ένα τεράστιο ''ευχαριστώ'' προς όλους κι όλες εσάς που όχι μόνο το διαβάσατε, μα αφήσατε καί πολύ εύστοχα σχόλια κάτω από αυτό στις αναρτήσεις μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά κι εδώ. Σχόλια που θεωρώ ότι αξίζει να τα συγκεντρώσω μέσα σε ένα νέο άρθρο (που θα είναι σαν να το συνυπογράφουμε όλοι κι όλες μαζί) καί θα αναφέρεται σε αρκετά από τα κακώς κείμενα που υπάρχουν στον χώρο του βιβλίου. Γιατί, όπως δυστυχώς έχουμε διαπιστώσει, ο χώρος του βιβλίου δεν είναι τόσο όμορφος, ειρηνικός καί αγγελικά πλασμένος, όπως διατείνεται ότι είναι... Μάλλον προς καζάνι που βράζει σε κάποια γωνία της κόλασης... Από πού να αρχίσω καί πού να καταλήξω, δί...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Το δάσος της αγάπης Συγγραφέας:  Καίτη Λιανού - Ιωαννίδου Μία φράση λέει πώς ό,τι σπείρεις, θα θερίσεις. Κάτι που βρίσκει αντίκτυπο καί σε αυτό που πρέπει να έχουμε κατά νου, ότι όλα τα πράγματα γύρω μας χρειάζονται αγάπη καί φροντίδα για να μεγαλώσουν καί να ζήσουν όμορφα καί αρμονικά. Έχοντας, λοιπόν, αυτό κατά νου, η συγγραφέας Καίτη Λιανού - Ιωαννίδου μας παρουσιάζει ένα γλυκό καί ευνόητο παραμύθι, που απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 5-6 ετών καί άνω. Ο τίτλος του είναι ''Το δάσος της αγάπης'' καί κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγγελάκη, σε εικονογράφηση της ίδιας της συγγραφέως.  Περιγραφή: Όλοι μιλούσαν για τον όμορφο κήπο της Αννούλας με τα πολύχρωμα λουλούδια που μοσχοβολούσαν. Πολλοί πίστευαν πως υπήρχε κάποιος μαγικός σπόρος στα βάθη της Ανατολής, τον είχε η Αννούλα και δεν τον έδινε σε κανέναν, άλλοι πάλι έλεγαν πως κάποια πεταλούδα, που ζούσε κρυμμένη σε ένα χρυσό κουτί και έτρωγε ζάχαρη και μέλι, πήγαινε κάποια συγκ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Φέτος έβαλα ως πρώτο αναγνωστικό στόχο, όχι να διαβάσω περισσότερα βιβλία από την περυσινή χρονιά, αλλά να διαβάσω όλα τα αδιάβαστα βιβλία που έχω στην βιβλιοθήκη μου καί περιμένουν καρτερικά την σειρά τους. Δεν είναι πως με βιάζει κάτι, αλλά θέλω να τους δώσω την ευκαιρία να μου ‘’μιλήσουν’’ μέσα από τις ιστορίες τους. Καί γιατί όχι να μην ανακαλύψω κρυμμένους ‘’θησαυρούς’’ ανάμεσά τους; Ξεκίνησα, λοιπόν, με το βιβλίο του συγγραφέα Νίκου Κυριαζή, με τίτλο ‘’Ο κώδικας του αυτοκράτορα’’, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Ένα μυθιστόρημα που παντρεύει καί μας παρουσιάζει άψογα το μυστήριο με την ιστορία, πάντα σε ένα μυθοπλαστικό πλαίσιο. Άραγε, σε ποιον από τους πολλούς αυτοκράτορες αναφερόταν; Ποιος ήταν αυτός ο κωδικός καί τί μπορεί να φανέρωνε; Ποιες οι συνέπειες μίας πιθανής αποκάλυψης; Αυτά καί μερικά ακόμη ερωτήματα γεννήθηκαν στο μυαλό μου, ακούγοντας για πρώτη φορά τον τίτλο του βιβλίου κι άλλα τόσα δυνητικά ιντριγκαδόρικα σενάρια έκαναν την εμφ...