Ας γνωρίσουμε τον συγγραφέα Χάρη Ν. Μπαλόγλου

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΧΑΡΗΣ Ν. ΜΠΑΛΟΓΛΟΥ

Οι δημιουργοί συστήνονται...κι ας γνωρίσουμε τoν συγγραφέα Χάρη Ν. Μπαλόγλου

Γράφει ο Χάρης Ν. Μπαλόγλου

Γεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου αλλά μεγάλωσα στο Port Said. Οι Ελληνικές κοινότητες

άκμαζαν οργανωμένες εκείνο τον καιρό. Πεντέμιση χρονών μπήκα στην Α’ Δημοτικού, στο εξατάξιο

Σχολείο της Ελληνικής Κοινότητας, με εξατάξιο Λύκειο (400 μαθητές!).

Η μητέρα μου απάγγελνε ποιήματα συνεχώς, ενώ μαγείρευε. Εγώ άκουγα. Ατελείωτα διηγόταν

ιστορίες καθημερινά προτού μπω στο σχολείο και μετά. Τη συνάντηση, λόγου χάριν, του Οδυσσέα με

τον Λαέρτη (εκδ. Πολυλά), επεισόδια από την Παλαιά Διαθήκη, τη Μυθολογία, κ.α. Αφού πε΄ρσα στην

Α΄Δημοτικού, διάβαζα εγώ αδιάκοπα, από το ντουλάπι του πατέρα μου, τις στίβες των περιοδικών της

εποχής. Υπήρχε και μία Καινή Διαθήκη της Βιβλικής Εταιρίας, που την έμαθα απέξω. Αυτά, μόλις είχα

συμπληρώσει τη γνώση του αλφαβήτου. Η βιβλιοθήκη του γείτονα μας, από την Κλυμη της Εύβοιας,

Γιάννη Παράσχου, έγινε για χάρη μου δανειστική, όπως και τα βιβλία από τα σπίτια των συμμαθητών

μου.

Στην Στ’ Δημοτικού βραβεύτηκα με δύο Λίρες Αιγύπτου (σήμερα αξίας 100 ευρώ), για την καλύτερη

έκθεση. Ζήτησα να μου αγοράσουν βιβλία (τι άλλο!). μου έφερε ο πατέρας μου βιβλία του Ιουλίου

Βέρνα (Από τη Γη στη Σελήνη, Γύρω από τη Σελήνη). Στη Β’ Γυμνασίου, η αλησμόνητη μου φιλόλογος Άννα Κατσαρά, επαίνεσε τόσο συναισθηματικά τον τρόπο που έγραφα, σε σχέση με τους συμμαθητές μου, που η ώθηση μου στη συγγραφή κρατά ίσαμε τώρα! Έγραφα (νοερά) ποιήματα που χανόντουσαν και δεν είναι γνωστά.

Στην Γ’ Γυμνασίου (13 ετών) βάλθηκα να γράψω ... μυθιστόρημα! Έγραψα «Στα Μυστικά του Θιβέτ».

Δεν ξεπέρασε τις 8 σελίδες. Το διάβασαν όλοι οι συμμαθητές και ο καθηγητής των Γαλλικών, ένας

ευγενέστατος άνθρωπος, ο Χρήστος Χριστοδούλου, σχολίασε ότι: “il dit de belles choses!” για να μην με απογοητεύσει. Στο Α’ έτος της Φαρμακευτικής Σχολής έγραψα ένα δισέλιδο διηγηματάκι, που το

δημοσίευσαν οι Αιγυπτιώτες Φοιτητές – συνάδελφοι μου, στο περιοδικό τους «ΠΑΝΑΙΓΥΠΤΙΑ» στην

Αθήνα (1956). Στις θερινές μου διακοπές στο σπίτι μας, στο Port Said, δημοσίευα ποιήματα στις

Ελληνικές Εφημερίδες Αιγύπτου, «ΦΩΣ» και «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ» Αλεξάνδρειας. Ένα σύντομο διήγημα «Ο ΜΟΥΓΚΟΣ», στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ του Μανώλη Γιαλουράκη. Τα πρώτα μου οργανωμένα ποιήματα, σκόρπια ως τότε, τα τύπωσα σε Συλλογή, με τίτλο: «ΤΑ ΤΟΝΙΣΜΕΝΑ ΔΑΚΡΥΑ». Ο Μανώλης Γιαλουράκης επαίνεσε την προσπάθεια και αργότερα φρόντισε να με συμπεριλάβει στους Αιγυπτιώτες ποιητές, στο βιβλίο του «Η ΑΙΓΥΠΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ». Όταν η εθνικιστική πίεση αυξήθηκε, αναγκαστήκαμε να φύγουμε για την Αυστραλία. Σκληρή ζωή, υποβάθμιση, διακρίσεις. Δούλεψα ανειδίκευτος εργάτης, με όλα τα επακόλουθα. Πάντως φοίτησα και αποφοίτησα από το Technical College, στη Ζωγραφική (αντίστοιχο με τα δικά μας ΤΕΙ) και πήρα βραβείο στο διαγωνισμό διηγήματος των Ελληνικών Ορθόδοξων κοινοτήτων Αυστραλίας, για το διήγημα μου «ΕΛΠΙΔΑ» (Sydney). Στη Μελβούρνη, που κατέφυγα από το αβάσταχτο, υλιστικό Sydney, έγραψα την ποιητική συλλογή «ΧΡΗΣΜΟΙ». Στα 1975 περίπου την μετάφρασε ο καθηγητής Γιώργος Καναράκης, με ομάδα καθηγητών, στην Αγγλική και επαινέθηκε γι αυτό. Οι μεταφραστές περιέλαβαν τα ποιήματα μου στο βιβλίο: “GREEK VOICES IN AUSTRALIA” της Pergamon Press. Οι καθηγητές ανήκαν στο Πανεπιστήμιο της Camberra.

Όταν επέστρεψα στην Αθήνα το 1966, δημοσίευσα δύο μεταφυσικές πραγματείες, με τίτλο «ΤΟ

ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ» και «ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟΣ». Ακολούθησε η έκδοση της μετάφρασης των ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΥΜΝΩΝ (έμμετρη), από τον εκδοτικό οίκο ΔΙΜΕΛΗ, στον Πειραιά.

Αποφάσισα να στραφώ στο μυθιστόρημα, μετά από χρόνια απομάκρυνσης μου. Έγραψα, λοιπόν: 1. «Η

ΛΙΜΝΗ» (ανέκδοτο), 2. «Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΤΑΡΑΣΩΒ» (2 μέρη, το 2 ο ανέκδοτο) και 3. «Η ΦΥΓΗ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ». Μέχρι τώρα «Ο Πύργος των Ταράσωβ» και «Η Φυγή των Τεσσάρων» κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις ΕΛΚΥΣΤΗΣ, στη Θεσσαλονίκη, του φίλου μου κ. Αχιλλέα Τριαντόγλου.

Το μήνυμα που εκπέμπουν τα μυθιστορήματα μου, θα έλεγα ότι έχει κοινωνική χροιά. Οι ιστορίες

διανέμουν ρόλους σε πρόσωπα πολλαπλά. Υπάρχει πάντα μια συμβιωτική περίοδος, που τα πρόσωπα

στο κοινοβιακό καθεστώς, έρχονται σε τριβή. Στο πρώτο μυθιστόρημα «Η ΛΙΜΝΗ», η ποιοτική αξία της ομάδας είναι χαμηλή αλλά πιο σύγχρονη από την υψηλόβαθμη γενιά των Ταράσωβ. Η ΦΥΓΗ, ανήκει στο σημερινό επίπεδο. Μέσα στη σύγκριση τέτοιων δεδομένων ανακαλύπτει κανείς πολλά από τα κρυμμένα των ανθρώπινων κοινωνιών.

Αλλλά όπως στον κόσμο το παν εξελίσσεται, έτσι πιστεύω ότι εξελίσσεται και το δικό μου μυθιστόρημα. Για να υλοποιηθεί η εξέλιξη, χρειάζεται να δουλέψω για να πραγματώσω με αφηγήματα τα μηνύματα που συλλαμβάνω από τη Φύση και να αποκρυπτογραφώ τις αλληγορίες που περνούν μέσα μας με βιώματα.

Το μυθιστόρημα με κέρδισε, γιατί μελετά το ανθρώπινο βίωμα, αναλύει χαρακτήρες, βαθαίνει στο

φιλοσοφικό βάθος της ανθρώπινης φύσης και τους σκοπούς της. Δεν σταματά πουθενά, ζυμώνεται

κατά τη θέληση σου σε κεφάλαια και σε βοηθά με την πλάση του μύθου να αποδείξεις εκείνο που

διανοήθηκες. Η γραφή ενός κεφαλαίου αποτελεί πηγή συμμετοχής μου στην αφήγηση. Εξάλλου, το

πρόσωπο στα μυθιστορήματα μου με τ’ όνομα «Ιάσων Νέρβας», εικονίζει ολοφάνερα τον συγγραφέα.

Ο συγγραφέας βιβλίων είναι πιο τυχερός από το ζωγράφο. Το βιβλίο μένει στη βιβλιοθήκη του

συγγραφέα, έστω κι αν φτάσει στην άκρη του κόσμου. Ο πίνακας όμως χάνεται για τον ζωγράφο, μόλις

αγοραστεί. Δεν είναι λίγες οι φορές που χωρίστηκα από έναν πίνακα μου με δυσκολία. Ήξερα πως δεν

θα τον ξαναδώ...

Αύγουστος 2024 

ΧΑΡΗΣ ΜΠΑΛΟΓΛΟΥ

Το βιβλίο ''Η φυγή των τεσσάρων" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής.

Τον ευχαριστώ πολύ!!!

Με εκτίμηση,

Κυριακή Γανίτη από το blog Vivliovamon