Διαβάζοντας παιδικά βιβλία από τις εκδόσεις Ελκυστής
Οι απαντήσεις που δίνω σε όσους/ες με ρωτούν γιατί εμμένω στην επιλογή μου να διαβάζω βιβλία που προορίζονται σε παιδικό και εφηβικό κοινό -ούσα ενήλικη- είναι οι ακόλουθες:
- Πρώτον, μου αρέσουν πολύ για τον λόγο ότι με κάνουν να περνώ πραγματικά καλά και να έρχομαι ακόμη πιο κοντά στο παιδί που έχω υπάρξει κάποτε.
- Δεύτερον, υπάρχει μία σεβαστή μερίδα του αναγνωστικού κοινού των blogs που μου ζητάνε να τους προτείνω βιβλία της ανάλογης κατηγορίας.
-Τρίτον (αυτή είναι η απάντηση του τσαούσικου εαυτού μου όταν βλέπω ότι κάποιοι/ες ξεπερνούν τα όρια!), διότι δικά μου είναι τα blogs και ό,τι θέλω θα αναρτώ σε αυτά. Σε όποιον/α δεν τους αρέσει, τα κουβαδάκια τους και σε άλλη παραλία...
Κι αφού τα ξεκαθάρισα -ευελπιστώ για τελευταία φορά!-, ας περάσω στο σημερινό μου κείμενο που φέρει τον τίτλο ''Διαβάζοντας παιδικά βιβλία από τις εκδόσεις Ελκυστής". Επέλεξα, λοιπόν, να διαβάσω και να σας παρουσιάσω δύο βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά ηλικίας τάξεων δημοτικού, τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ελκυστής και μου έκαναν πολύ καλή εντύπωση τόσο λόγω της όμορφης δομής των κειμένων όσο και της ουσίας των ιστοριών τους. Ο λόγος για τα παιδικά βιβλία με τίτλους: ''Οι Φύλακες της Φύσης: Η Γεωργία και η Φύλακας της Γης" του συγγραφέα Αλέξανδρου Θεμελή και ''Άρης… Ταξιδιάρης" των συγγραφέων Αθηνάς Νταναβάρα και Πολύμνιας Σιούρλα. Την εικονογράφηση αμφότερων των βιβλίων έχει επιμεληθεί η κυρία Βιβή Μαρκάτου.
''Οι Φύλακες της Φύσης: Η Γεωργία και η Φύλακας της Γης"
Η παγκόσμια κλιματική κρίση κι αλλαγή δεν αποτελεί ένα εφιαλτικό σενάριο του μέλλοντος, μα είναι εδώ και μας ''χτυπά'' την πόρτα πιο επίμονα από ποτέ και δεν ξέρω αν είναι αργά, ή, έχουμε μπροστά μας ακόμη μία ευκαιρία να διορθώσουμε τα όσα έπονται. Ο συγγραφέας Αλέξανδρος Θεμελής μέσα από το βιβλίο του ''Οι Φύλακες της Φύσης: Η Γεωργία και η Φύλακας της Γης" (το πρώτο της σειράς) βρίσκει τα κατάλληλα λόγια και παραδείγματα για να εξηγήσει/αφυπνίσει μικρούς και μεγάλους γύρω από τον σεβασμό και την αγάπη που οφείλουμε να επιδεικνύουμε σε συνδυασμό με την προστασία/φροντίδα της φύσης (πανίδα και χλωρίδα) με όλα τα μέσα που διαθέτουμε. Όχι, δεν έχει σκοπό να τρομοκρατήσει, αλλά να αναδείξει την σπουδαιότητα του θέματος και να μας κάνει να δούμε ότι ναι μεν η εξέλιξη είναι καλό πράγμα, αλλά από την άλλη, αν δεν προσέξουμε μόνο αρνητικά αποτελέσματα αυτό μπορεί να επιφέρει στην καθημερινότητά μας. Διότι, ο πλανήτης που κατοικούμε δεν ανήκει μόνο σε εμάς, αλλά και σε άλλα έμβια όντα. Και επειδή δεν υπάρχει δεύτερος για να τον αντικαταστήσουμε σε περίπτωση που αυτός καταστραφεί, τότε αυτό θα σημάνει και λοιπά αρνητικά για τη δική μας επιβίωση. Τί κάνει, συνεπώς, εδώ; Μας προσφέρει μία ευνόητη ιστορία με πρωταγωνίστρια ένα μικρό κορίτσι, τη Γεωργία (παρατηρήστε το πόσο εύστοχη είναι η επιλογή του ονόματός της), που παρά το νεαρό της ηλικίας της την χαρακτηρίζει η γενναιότητα, το θάρρος και η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο για όλους κι όλες! Ένα κορίτσι πρότυπο που αξίζει να μιμηθούμε μικρότεροι/ες και μεγαλύτεροι/ες.
Περιγραφή:
Η μικρή Γεωργία ζει σε ένα χωριό αγκαλιασμένο από τη φύση, ώσπου η απειλή της ‘‘ανάπτυξης’’ που δε λογαριάζει τη γη φέρνει τα πάνω κάτω. Καθώς οι μεγάλοι σιωπούν ή διστάζουν, εκείνη θα ανακαλύψει μια ξεχασμένη φωνή που κατοικεί βαθιά στο δάσος – και μέσα της. Με οδηγό μια μυστηριώδη Φύλακα, η Γεωργία ξεκινά ένα ταξίδι αφύπνισης και ευθύνης. Σε μια εποχή που όλα αλλάζουν γρήγορα, ένα παιδί τολμά να σταθεί απέναντι στην αδιαφορία. Δεν κρατά όπλα, μόνο ερωτήσεις και επιμονή. Κι ίσως, αυτό να αρκεί για να ξεκινήσει κάτι νέο, καθώς η Γεωργία μαθαίνει ότι η προστασία της γης είναι κάτι περισσότερο από καθήκον: είναι τρόπος να μεγαλώνεις με ελπίδα.
''Άρης… Ταξιδιάρης"

Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου