Vivliovamon by Kiriaki Ganiti

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Αφιέρωμα σε παιδικά παραμύθια  (Μέρος 1ο) ~ Άμμος + Λιανή = Αμμουλιανή ~ Είχα την καλή τύχη να φτάσουν, προσφάτως, στα χέρια μου κάποια πολύ ενδιαφέροντα βιβλία που προορίζονται για παιδιά και το θεώρησα ως έναν εύστοχο ''οιωνό'' για το επόμενο αφιέρωμα του μήνα. Ένα νέο αφιέρωμα, λοιπόν, ξεκινά και φέρει τον γενικό τίτλο ''Αφιέρωμα σε παιδικά παραμύθια''. Πιο συγκεκριμένα, θα σας παρουσιάσω τέσσερα αυτοτελή παιδικά παραμύθια (όλα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ελκυστής) μέσα από ένα περιεκτικό αφιέρωμα που θα κρατήσει τέσσερις ημέρες. Η αρχή γίνεται με το παραμύθι της συγγραφέως Μαρίας Μηλίκου, με τίτλο ''Άμμος + Λιανή = Αμμουλιανή", το οποίο απευθύνεται τόσο σε παιδιά προσχολικής ηλικίας όσο και σε παιδιά μεγαλύτερων σχολικών τάξεων. Πάμε να το γνωρίσουμε μαζί. Πιάνοντας για πρώτη φορά το παραμύθι στα χέρια μου εξέφρασα την πολύ θετική εντύπωση που μου έκανε τόσο ο ιδιαίτερος κι ασυνήθιστος τίτλος του, ''Άμμος...

(Προέλευση φωτογραφίας: Shutterstock.com) Γράφει η Κυριακή Γανίτη Όταν ο κακός χαρακτήρας ενός/μίας συγγραφέα/έως με αποτρέπει απ'το να διαβάσω, πλέον, βιβλία του/της... Σε κάποιο προγενέστερο άρθρο μου, είχα εκφράσει την σκέψη μου ότι πρέπει να διαχωρίζουμε τον/την εκάστοτε συγγραφέα από το/τα βιβλίο/βιβλία του/της. Να μην κρίνουμε ένα, ή, και περισσότερα βιβλίο/α ως καλά, ή, κακά βάσει της όποιας άποψης τρέφουμε για το χαρακτήρα του/της δημιουργού που το/τα υπογράφει. Να μην επηρεάζεται, δηλαδή, η γνώμη μας προς εκείνα, εξαιτίας της όποιας συμπάθειας/αντιπάθειας προς τον υπογράφοντα/την υπογράφουσα το έργο/τα έργα. Σήμερα, όμως, ένιωσα την ανάγκη να έρθω και κατά κάποιον τρόπο να ''συμπληρώσω'' αυτή μου τη σκέψη. Βλέπετε, περνούν πολλά βιβλία από τα χέρια μου και διαβάζω ασταμάτητα.  Όμως, πλέον, νιώθω να καταπιέζομαι να διαβάσω βιβλίο/α συγγραφέων που δε συμπαθώ.  Προσέξτε!  Το επαναλαμβάνω κι ας γίνομαι γραφική/κουραστική.  Αυτό ΔΕΝ σχετίζεται με το αν το βιβλίο...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Ο πρίγκιπας του Βόρνεο, Το φάντασμα  Συγγραφέας:  Χρήστος Κιοσσές Για ποιον λόγο διαβάζουμε βιβλία; Προφανώς για να περνάμε καλά και να ''γεμίζουμε'' τον ελεύθερό μας χρόνο με κάτι που θα μας προσφέρει εκείνη τη δόση διασκέδασης, που μας επιτρέπει να ξεφεύγουμε από τα άγχη και λοιπά προβλήματα της καθημερινότητας. Αυτό, όμως, δε συνεπάγεται ότι επιθυμούμε να διαβάζουμε, αποκλειστικά και μόνο, βιβλία με βαθειά και δυσθεώρητα νοήματα, ή, εκείνα που πάντα κρύβουν μέσα στις σελίδες τους κάποιο κρυφό μήνυμα προς το αναγνωστικό κοινό. Ναι, όλα χρειάζονται, αρκεί κάθε φορά να προσαρμόζονται στην ψυχική μας διάθεση. Όσο περισσότερο διαβάζω τόσο διαπιστώνω ότι έχω πραγματικά ανάγκη να έρχομαι σε επαφή με βιβλία που θα με κάνουν να νιώσω το αίσθημα της ψυχαγωγίας, δίχως να χρειάζεται να ψάχνω για το τί επιθυμεί να μας μεταδώσει ο/η εκάστοτε δημιουργός μέσω πομπωδών εκφράσεων και λοιπών (αμπελο)φιλοσοφιών που τάχα μου έχουν σκοπό να μ...

Τίτλος:  Ο ύπουλος Γκαφάμ Γκαχούμ κι η μάγισσα Ξελογιάστρα Συγγραφέας:  Ελισάβετ Πλαμάδα Εκδόσεις:  Ελκυστής Εικονογράφηση:  Βιβή Μαρκάτου Οπισθόφυλλο: Σε ποιο σημείο μπορεί να φτάσει κάποιος προκειμένου να μην ξεχαστεί τ’ όνομά του; Κι αν είσαι ο “τυχερός” και σου “κάτσει”, πώς “ξεκάθεται”; Πώς μπορεί μια μάγισσα πικρά μετανιωμένη να επανορθώσει τη ζημιά της; Ποιος και μέσα από ποια “βασανιστική” εμπειρία θα την αναγκάσει να συμμορφωθεί; Αυτές και άλλες πολλές απορίες θα λυθούν σε όποιον ταξιδέψει στην παραμυθένια μας περιπέτεια… Έτοιμοι; Προσδεθείτε και φύγαμε! *Τα πνευματικά δικαιώματα τόσο της εικόνας του εξωφύλλου όσο και του άνωθεν αποσπάσματος ΔΕΝ ανήκουν στο blog, αλλά αποκλειστικά στο συγγραφέα και στον εκδοτικό οίκο. **Το απόσπασμα δημοσιεύεται κατόπιν συνεννόησης και συναίνεσης της συγγραφέως.

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Ίσως ένα από εκείνα τα λογοτεχνικά είδη, ή πιο σωστά, βιβλία που δε θα σταματήσω ποτέ να διαβάζω -ανεξαρτήτως την κατηγορία στην οποία ανήκουν- είναι οι συλλογές διηγημάτων. Κι αυτό, διότι μέχρι και σήμερα δεν έχει βρεθεί ένα ανάλογο βιβλίο να με απογοητεύσει. Πάντα θα βρω μέσα στις σελίδες του παραπάνω της μίας ιστορίες που θα έρθουν να ακουμπήσουν πάνω στο μυαλό και στην ψυχή μου. Με μεγάλη μου χαρά, ξανασυναντώ τη συγγραφέα Αλέκα Πλακονούρη, μέσα από το νέο της έργο, με τίτλο ''Τρύπα στο ταβάνι''. Μία συλλογή αυτοτελών διηγημάτων που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος. Μία συλλογή που ο τίτλος της κατάφερε να κερδίσει το ενδιαφέρον και την προσοχή μου από το πρώτο, κιόλας, άκουσμα. Άραγε, τί μπορεί να συμβόλιζε αυτή η ''Τρύπα στο ταβάνι''; Όφειλα να τη δω μέσα από μία κυριολεκτική, ή, μεταφορική έννοια; Ή μήπως ο πιο ορθός τρόπος προσέγγισης να ήταν ένα ''πάντρεμα'' και των δύο;  Για μένα το ευφυές και διαδραστι...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Διαβάζοντας ξένη κλασική λογοτεχνία: "Οι Κορσικανοί αδελφοί"  & "Αρσέν Λουπέν - Ο τζέντλεμαν διαρρήκτης"  Και κάπως έτσι, νομίζω ότι ήρθε η ώρα για το πρώτο αφιέρωμα του Μαρτίου. Αυτήν τη φορά, η επιλογή του λογοτεχνικού είδους έγινε βάσει της πρότασης μίας πολύ αγαπημένης φίλης κι αναγνώστριας. Η πρότασή της αφορούσε ένα μικρό αφιέρωμα στην ξένη κλασική λογοτεχνία μέσω της παρουσίασης ενδεικτικών μυθιστορημάτων που ανήκουν στο εν λόγω λογοτεχνικό είδος. Δεν το κρύβω ότι η ιδέα της με βρήκε πολύ θετικά προσκείμενη, οπότε αποφάσισα να σας μιλήσω για δύο μυθιστορήματα που επάξια εκπροσωπούν το είδος και θεωρώ ότι η αξία τους είναι διαχρονικά ακαταμάχητη και παρούσα στις σκέψεις του αναγνωστικού κοινού. Η μόνη αλλαγή -σε σχέση με προηγούμενα αφιερώματα- είναι ότι τα βιβλία θα παρουσιαστούν από κοινού σε ένα άρθρο κι όχι ξεχωριστά το καθένα. Ελπίζω να το απολαύσετε! ''Οι Κορσικανοί αδελφοί" Η αρχή γίνεται με το μυθιστόρημα του αε...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Ασάλευτο αίμα Το παρελθόν είναι μια πληγή που δεν γιατρεύεται ποτέ (THE BLOOD IS STILL. THE PAST IS A WOUND THAT NEVER HEALS) Συγγραφέας:  ΝΤΑΓΚΛΑΣ ΣΚΕΛΤΟΝ (Douglas Skelton) Μετάφραση:  Άννα Παπασταύρου  Περιγραφή: Όταν το πτώμα ενός άντρα ντυμένου με στολή Χαΐλάντερ του δέκατου όγδοου αιώνα ανακαλύπτεται στην περιοχή της μάχης του Καλόντεν, η δημοσιογράφος Ρεμπέκα Κόνολι αποφασίζει να κυνηγήσει το ρεπορτάζ. Όμως, όταν βρίσκεται και δεύτερο πτώμα -αυτή τη φορά με την κόκκινη στολή του κυβερνητικού στρατού-, η προσπάθεια της Ρεμπέκα να ανακαλύψει την αλήθεια τη βάζει σε πολύ μεγάλο κίνδυνο. Άραγε, αυτοί οι φόνοι συνδέονται με την πολιτική, μ' έναν τοπικό πόλεμο συμμοριών ή με κάτι εντελώς διαφορετικό; Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gema.

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Πού να κρύβεται ο Οζίρ; Συγγραφέας:  Νικολέτα Τρίψα Εικονογράφηση:  Νίκος Πολυχρονόπουλος Τα μικρά παιδιά είναι αεικίνητα! Είναι αλήθεια ότι φαντάζουν σαν να μην κουράζονται ποτέ. Από την ώρα του πρωϊνού ξυπνήματος έως και την ώρα της τελευταίας καληνύχτας, τα μικρά παιδιά μπορούν να παίζουν ασταμάτητα, εφευρίσκοντας όλο και καινούργια παιχνίδια! Τί γίνεται, όμως, όταν έρχεται εκείνη η ώρα που θα πρέπει να πέσουν για ύπνο; Πώς μπορούμε να τα πείσουμε ότι το παιχνίδι θα συνεχιστεί ξανά την επόμενη μέρα και τώρα θα πρέπει να ξεκουραστούν; Η συγγραφέας Νικολέτα Τρίψα μέσα από το νέο της παραμύθι, με τίτλο ''Πού να κρύβεται ο Οζίρ;", το οποίο απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας των πρώτων σχολικών τάξεων, μας προσφέρει μία όμορφη ιστορία για ''καληνύχτα'' κι όχι μόνο! Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγγελάκη σε εικονογράφηση από τον κύριο Νίκο Πολυχρονόπουλο. Περιγραφή: Μέσα στη σαβάνα, ο μικρός Οζίρ, το ελεφαντάκι...

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΚΡΙΤΙΔΟΥ Οι δημιουργοί συστήνονται... κι ας γνωρίσουμε την συγγραφέα Κυριακή Ακριτίδου Γράφει η Κυριακή Ακριτίδου Λίγα λόγια για εμένα και τη συγγραφική μου πορεία Η αγάπη μου για την ποίηση, τα παραμύθια και τα μυστήρια με οδήγησε να δημιουργήσω κόσμους όπου η φαντασία συναντά την αλήθεια. Με σπουδές στην Ιταλική Γλώσσα και Φιλολογία και επαγγελματική δραστηριότητα στην εκπαίδευση και τη μετάφραση, η λογοτεχνία ήταν πάντοτε η προσωπική μου διέξοδος. Οι επιρροές μου προέρχονται από σπουδαίους λογοτέχνες που θαυμάζω καθολικά όπως ο Italo Calvino και ο Ugo Foscolo, που με δίδαξαν πώς η μαγεία της αφήγησης μπορεί να φέρει στο φως τις πιο κρυμμένες αλήθειες. Ο σουρεαλισμός, με την ελευθερία που προσφέρει στη φαντασία, αποτελεί για εμένα πηγή έμπνευσης, καθώς μου επιτρέπει να πλάθω κόσμους όπου το όνειρο και η πραγματικότητα μπλέκονται αρμονικά. Αυτό που με οδηγεί περισσότερο από οτιδήποτε είναι η αλήθεια που κατοικεί μέσα μας. Μερικές φορές κρύβεται, άλλοτε ψιθυρί...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Θα είμαι, απολύτως, ειλικρινής μαζί σας. Απεχθάνομαι ό,τι μπορεί να σχετίζεται με δήθεν καλοπροαίρετες συμβουλές -οι οποίες φέρουν από πίσω πάντα ένα αρνητικό πρόσημο- όπως κι ανάλογα βιβλία που μου/μας τάζουν την απόλυτη ευτυχία κι επίτευξη όποιου σκοπού μου/μας μέσω συγκεκριμένων βημάτων, από τα οποία -επουδενί!- δεν πρέπει να αποκλίνουμε, διότι ω του θαύματος! δε θα υπάρξει το επιθυμητό αποτέλεσμα! Ναι, και μετά πίστεψα όλους κι όλες εκείνους/ες που τάχα μου έχουν βρει τα ''κλειδιά'' της επιτυχίας. Ναι, είμαι κάπως αρνητικά προκατειλημμένη προς βιβλία που ανήκουν στο είδος της ψυχολογίας-προσωπικής ανάπτυξης, όμως η μέχρι τώρα επαφή μου με μερίδα εξ αυτών είχε τόσο καλά όσο και κακά αποτελέσματα. Κάποια ένιωσα όντως να με βοηθούν ως έναν βαθμό και άλλα να μην με αγγίζουν καν. Κάτι κατανοητό με δεδομένο ότι όλοι κι όλες διαφέρουμε ως προς τις ανάγκες, τον τρόπο σκέψης, μα κι αναγνωστικών προτιμήσεων. Παρ'όλ'αυτά, αν μου δοθεί η ευκαιρία...

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΑΤΖΗΡΙΔΟΥ Η συγγραφέας Δήμητρα Ματζηρίδου μοιράζεται μαζί μας ένα απόσπασμα του βιβλίου της ''Δέκα διαζύγια και ένας γάμος" Γράφει η Δήμητρα Ματζηρίδου ''ΔΕΚΑ ΔΙΑΖΥΓΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΓΑΜΟΣ  '' από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ''ΕΛΚΥΣΤΗΣ'' Είναι κάτι σαν πρόλογος για τις ιστορίες που ακολουθούν.  Δείχνει τον τρόπο γραφής μου, έχει λίγο χιούμορ, λίγο πίκρα, χαρά, ενοχή, όπως  η καθημερινότητά μας  και όπως οι ιστορίες αυτού του βιβλίου.         Αγαπητοί αναγνώστες στο βιβλίο αυτό δεν θα συναντήσετε διαζύγια μετά από  γάμους κακοποιητικούς, με βία, μαλώματα  και τέτοιες καταστάσεις. Στις περιπτώσεις αυτές το διαζύγιο είναι αναπόφευκτο και λυτρωτικό. Οι δικές μου ιστορίες αναφέρονται σε απροσδόκητα,  αναπάντεχα κατά κάποιο τρόπο διαζύγια. Ξυπνάς μια μέρα και να, σου έρχεται το διαζύγιο ή γιατί  δεν πρόσεξες τα σημάδια, ή γιατί δεν ξεσκόνισες λίγο την ρουτίνα, ή γιατί βιάστηκες και δεν υπολόγισες κάποια πράγματα, ή γιατί  ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Ο Γιάνο και ο Βίτο στο σπίτι Συγγραφέας:  Βιόλα Βολόσεν (Wiola Wołoszyn) Εικονογράφηση:  Πρσέμεκ Λίπουτ (Przemek Liput) Ένα θέμα που προβληματίζει τους γονείς των μικρών παιδιών είναι η ανάπτυξη του λόγου τους. Από το πότε θα αρχίσουν να μιλούν, να κατανοούν το νόημα των λέξεων, να τις συνδυάζουν με τους ήχους, καθώς και να εμπλουτίζουν το λεξιλόγιό τους. Ένα πολύ χαριτωμένο και καλογραμμένο παραμύθι, με ανάλογη θεματική ως προς τους άνωθεν προβληματισμούς, μας παρουσιάζει η συγγραφέας Βιόλα Βολόσεν (Wiola Wołoszyn), με τίτλο ''Ο Γιάνο και ο Βίτο στο σπίτι" (κατάλληλο για παιδιά ηλικίας 2 ετών και άνω), το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν σε εικονογράφηση του κυρίου Πρσέμεκ Λίπουτ (Przemek Liput) και μετάφραση από την κυρία Βίκυ Πορφυρίδου. ''Ο μπαμπάς στέκεται στη βροχή. Είναι μούσκεμα. Πρέπει να του ανοίξουμε να μπει στο σπίτι. Αλλά πού είναι το κλειδί; Ο Γιάνο και ο Βίτο το ψάχνουν."  (Από το ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Άν και ενήλικη, πολλές φορές, ''γυρίζω'' με τη σκέψη μου πίσω στον χρόνο, τότε που ούσα ακόμη έφηβη δεν μπορούσα να ευχαριστηθώ αναγνωστικές στιγμές απόλαυσης ερχόμενη σε επαφή με εξωσχολικά -όπως τα λέγαμε τότε!- βιβλία. Κι αυτό δεν οφειλόταν σε κάποια οικονομική δυσχέρεια, ή, εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν αγαπούσα τη λογοτεχνία. Αντιθέτως! Απλώς, το εκπαιδευτικό μας σύστημα -διαχρονικά- είναι με τέτοιον τρόπο φτιαγμένο που φορτώνει τα παιδιά (όλων των σχολικών τάξεων) με περιττές πληροφορίες και γνώσεις -συγγνώμη γι'αυτό που θα πω!- άχρηστες και ανούσιες που γεμίζουν το μυαλό των παιδιών με περισσότερο άγχος, που όχι μόνο δεν προάγουν την φιλαναγνωσία, μα κάνει τα παιδιά να στρέψουν το βλέμμα τους αλλού... Μεγάλη θα μου πείτε κουβέντα ότι πάω να ανοίξω και συμφωνώ, αλλά θεωρώ ότι αυτός ο προβληματισμός/σχόλιό μου κάλλιστα θα μπορούσε να συντροφεύσει ένα κείμενο με τις σκέψεις μου για ένα μυθιστόρημα που διάβασα. Μα, ας μην μακρυγορώ άλλο κ...