Μίνι αφιέρωμα στα βιβλία ''Κόκκινο Μελάνι'' & ''Ρωγμές στο προσωπείο'' της Βασιλικής Δραγούνη
Η συγγραφέας Βασιλική Δραγούνη είναι μία πολυγραφότατη δημιουργός,που μέσα από τα βιβλία της περνάει ποικίλα μηνύματα προς το αναγνωστικό κοινό. Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει,πέρα από την ευχέρεια του λόγου καί την αμεσότητα των κειμένων της,είναι ο τρόπος που δύναται να αναπτύσσει τις ιδέες της μέσα σε βιβλία ποικίλων λογοτεχνικών ειδών καί να παραμένουν αναλλοίωτα,μα καί ορθώς δομημένα καί ταιριαστά στο είδος που υπηρετούν. Πιστέψτε με! Δεν το βλέπουμε εύκολα να συμβαίνει καί αυτό καί μόνο αρκεί για να στρέψουμε την αναγνωστική μας προσοχή πάνω στην συγγραφέα.
Φτάνοντας,λοιπόν,στα χέρια μου τα δύο τελευταία έργα της συγγραφέως,έψαχνα έναν τρόπο για να σας τα παρουσιάσω,χωρίς να γίνω κουραστική,αλλά καί για να αποφύγω μη ηθελημένες επαναλήψεις. Την λύση μου την έδωσε,χωρίς καν να το έχει σχεδιάσει,η ίδια η συγγραφέας. Αρχικά,διάβασα το βιβλίο φαντασίας,με τίτλο ''Ρωγμές στο προσωπείο'' (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές) καί έπειτα,την ποιητική συλλογή,με τίτλο ''Κόκκινο Μελάνι'' (κυκλοφορεί από το Κέντρο Ευρωπαϊκών Εκδόσεων Χάρη Τζο Πάτση). Ωραία θα μου πείτε όλα αυτά,αλλά θα αναρωτιέστε που θέλω να καταλήξω. Θα σας απαντήσω ευθύς αμέσως. Ο συνδετικός κρίκος,τόσο ανάμεσα στα δύο παρόντα έργα,όσο καί στο μεγαλύτερο σύνολο των έργων της συγγραφέως,είναι ο κοινωνικός χαρακτήρας των ιστοριών τους καί κατ'επέκταση οι προβληματισμοί καί οι σκέψεις της δημιουργού γύρω απ΄αυτά.
Πιο συγκεκριμένα,η συγγραφέας μέσα από το βιβλίο της ''Ρωγμές στο προσωπείο'' θα μιλήσει για την τάση της εποχής που δείχνει να έχει εκατομμύρια ακολούθους. Ποια είναι αυτή; Μα η ανάγκη να δείχνουμε ένα διαφορετικό πρόσωπο καί χαρακτήρα από τον αληθινό. Να φοράμε μία αόρατη μάσκα,η οποία καλύπτει το ''είναι''. Κι αυτό γιατί δεν μπορούμε να αποδεχθούμε καί εντέλει αγαπήσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Άραγε,πού οφείλεται όλη αυτή η ανασφάλεια καί διαστρέβλωση της πραγματικότητας; Ποιο το μερίδιο της δικής μας ευθύνης καί ποιο των λοιπών παραγόντων; Σε αυτά καί σε μερικά ακόμη ερωτήματα θ'απαντήσει η συγγραφέας μέσα από τα 72 μικρά κείμενα που συνθέτουν όλο το βιβλίο.
Περιγραφή:
Ποιος κρύβεται πίσω από τη μάσκα; Την υφασμάτινη μάσκα, τη μάσκα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τη μάσκα της ιδανικής εικόνας; Πόσο δύσκολη μπορεί να είναι η διατήρηση της αυτο-εξαπάτησης σε δύσκολους καιρούς, όταν η μάσκα γλιστράει; Οι μάσκες δημιουργούν νέες ταυτότητες ή μεταμορφώνουν τις υπάρχουσες. Καλύπτουν και συγχρόνως αποκαλύπτουν, αντανακλώντας τα κοινωνικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά της κοινωνίας που τις παράγει. Σε μια κοινωνία που ανταμείβει τις άψογες μάσκες, είναι δύσκολο να διακρίνουμε την αληθινή ταυτότητα από το προσωπείο. Στον ιδιότυπο ανταγωνισμό προσώπου και προσωπείου, το δεύτερο αναδεικνύεται τις περισσότερες φορές νικητής. Υπάρχουν ωστόσο κάποιες στιγμές, όπου η αυτο-εξαπάτηση παύει να είναι ισχυρή και εμφανίζονται «ρωγμές στο προσωπείο».
Όσον αφορά την ποιητική συλλογή,''Κόκκινο Μελάνι'',η συγγραφέας επιλέγει ξανά να κινηθεί σε κοινωνικά μονοπάτια καί να αναδείξει θέματα που μας απασχολούν καθημερινά ως ενεργούς καί μη πολίτες. Με λόγο ευθύ,δηκτικό,στοχευμένο καί πάνω απ΄όλα ρεαλιστικό καί απαλλαγμένο από το παραμυθιακό στοιχείο,θα κάνει σαφές το σχόλιό της για όλα τα κακώς κείμενα της εποχής μας κι όχι μόνο. Το ''Κόκκινο Μελάνι'' δεν είναι μόνο ο τίτλος που φέρει η ποιητική συλλογή,αλλά αντιπροσωπεύει τις έντονες περιγραφικές εικόνες,τα συναισθήματα,αλλά καί το αίμα... Το αίμα που κυλά όταν μας πληγώνουν τόσο το σώμα,όσο καί την ψυχή. Το αίμα που βράζει καί μας δίνει δύναμη καί ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο,την αποφυγή του πόνου,μα καί την αίσθηση της ατομικής ευθύνης καί συμπαράστασης στους άλλους γύρω μας.
Περιγραφή:
Το «Κόκκινο Μελάνι» παραπέμπει στον πραγματικό κόσμο - τον κόσμο όπως τον ξέρουμε, τον ζούμε και τον αναπνέουμε. Φωτίζει με αποκαλυπτικούς τρόπους το τραύμα και την τραγωδία του σύγχρονου πολέμου, ταξιδεύοντας τον αναγνώστη μέσα από ανάγκες και ελλείψεις, μέσα από θριάμβους και καταστροφές. Εξερευνά την αποδοχή και τη λογική της απώλειας - απώλεια φίλων και οικογένειας και απώλεια του εαυτού. Χρησιμοποιεί καθημερινό αλλά έντονο λόγο για να περιγράψει την καταστροφικά σουρεαλιστική πραγματικότητα της καθημερινής ζωής και να σχολιάσει την ατημέλητη φύση του χρόνου.
Αναζητήστε τα! Καλή ανάγνωση!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου