Η ΠΙΚΡΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

''Η αλήθεια είναι σχεδόν πάντα η μόνη λύση για να φτάσεις στη συγχώρεση και είναι εκείνη που χρειάζεται μια ολόκληρη ζωή για να ειπωθεί."

Τίτλος: Η πίκρα της αγάπης
Μα, άραγε, μπορεί η αγάπη ένα τόσο ευγενές και ύψιστο συναίσθημα να συμπορευθεί με την ασχήμια της πίκρας; Προφανώς και γίνεται. Και να σας πω κάτι; Ίσως εκεί να οφείλεται το γεγονός ότι όλοι κι όλες έχουμε τόσο πολύ ανάγκη την παρουσία της αγάπης στη ζωή μας, που η πίκρα έρχεται να μας τονίσει την αξία της και το πώς αν δεν την αντιμετωπίζουμε όπως της αξίζει, τότε κι εκείνη θα φύγει και θα μας αφήσει να την αναπολούμε με νοσταλγία.
Η συγγραφέας Μαρία Βασιλειάδου μέσα από το νέο της μυθιστόρημα (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έξη) θα προσπαθήσει να μας μιλήσει για το ζήτημα των ανθρωπίνων σχέσεων μέσα από ένα ιστορικό/κοινωνικό πλαίσιο μαζί με όλα όσα ίσχυαν την εποχή κατά την οποία θα διαδραματιστούν όλα τα γεγονότα της υπόθεσης.

Δεν είναι ούτε η πρώτη, μα ούτε και η τελευταία φορά που διαβάζω κάποιο έργο της συγγραφέως. Έχει έναν λόγο άμεσο κι οικείο που μας επιτρέπει να ''χαθούμε'' μέσα στις πλοκές των έργων της. Σε αυτό το δεύτερο έργο της -που διαβάζω- επιλέγει να μας επιστρέψει πίσω στο παρελθόν και πιο συγκεκριμένα, σε μία εποχή γνώριμη σε εμάς μόνο μέσα από τα βιβλία. Τότε που οι γυναίκες δεν έχαιραν των ίδιων δικαιωμάτων με τους άνδρες και υπήρξαν εκείνες οι ελπιδοφόρες φωνές γυναικών που τόλμησαν και διεκδίκησαν τα όσα επιθυμούσαν μαζί με τη θέση τους μέσα στην κοινωνία. Μία κοινωνία αρκετά συντηρητική και καθωσπρέπει και συμβιβασμένη με τους κανόνες και την ηθική που είχε επιβληθεί από τους πολλούς.

''Για την Κλειώ η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας. Όχι για να επιβιώσει, αλλά για να βγει από τα κατεστημένα που η κοινωνία της Αθήνας των αρχών του 20ού αιώνα τής επιβάλλει. Δυναμική, πεισματάρα και παθιασμένη με ό,τι καταπιάνεται, διεκδικεί ό,τι της ανήκει. Για τον Ίωνα η ζωή είναι ένα ταξίδι. Χαίρεται όσα του προσφέρει και προσμένει όσα του υπόσχεται. Νέος, όμορφος, πλούσιος, πιστεύει ότι όλα του ανήκουν, μέχρι που θα συναντήσει την Κλειώ. Η γνωριμία τους σκανδαλώδης, ο έρωτάς τους θυελλώδης. Εκείνη θα γίνει η πυξίδα στη ζωή του και θα γλυκάνει τον πόνο του. Εκείνος θα της αποδείξει ότι όλα μπορούν να αλλάξουν, αρκεί να βασιστεί πάνω του και να του έχει εμπιστοσύνη. Ένα πρόσωπο, όμως, διεκδικεί όσα θεωρεί ότι του ανήκουν…" (Από το οπισθόφυλλο)

Η υπόθεση του βιβλίου ως υπόθεση μπορεί να μη φαντάζει τόσο πρωτότυπη όσο θα θέλαμε, αλλά η συγγραφέας επιλέγει να την πάει ένα βήμα παραπέρα κι αυτό το κάνει, επιτυχώς, στηριζόμενη στα πρόσωπα που θα εντάξει μέσα στην πλοκή και θα πρωταγωνιστήσουν. Οι χαρακτήρες τους είναι πέρα για πέρα αληθοφανείς και προσιτοί/ες μέσα σε όλη την τρωτότητά τους. Μας επιτρέπουν, δηλαδή, να δούμε μέσα στην ψυχή και στο μυαλό τους και έτσι να ταυτιστούμε, ή, και όχι μαζί τους. Να τους/τις δικαιολογήσουμε ( ; ) και να τους/τις κατανοήσουμε. Ναι, δύσκολο το εγχείρημα, ειδικά όταν δεν έχουμε βρεθεί εμπλεκόμενοι/ες σε ανάλογες καταστάσεις. Μα και πάλι! Η ανθρώπινη φύση μαζί με ό,τι αυτή φέρει, δεν παύει να μας ενώνει σε περισσότερα από τα όσα φαινομενικά -και μη- μπορεί να μας χωρίζουν.

''Γιατί, το παρελθόν, όσο κι αν θέλουμε να το διαγράψουμε, μένει ανεξίτηλα γραμμένο στο βιβλίο της ζωής. Γιατί, καμιά φορά, η αγάπη μπορεί να αφήνει γεύση πικρή."

Αν και απεχθάνομαι τα κλισέ, αισθάνομαι ότι αρκετές φορές είναι ιδανικά για να τα χρησιμοποιήσω ώστε να περιγράψω κάποια πράγματα αναφορικά και με τις σκέψεις μου γύρω από τα βιβλία που διαβάζω. Έτσι κι εδώ, δε θα μπορούσα να μην ακολουθήσω αυτόν τον άτυπο κανόνα. Ναι, η γενικότερη αίσθηση που μου άφησε η ανάγνωση του βιβλίου, καθώς και τα όποια διδάγματα που προκύπτουν γύρω από το νόημά του ήταν ότι η αλήθεια όχι μόνο απελευθερώνει, αλλά λυτρώνει και κάνει τις ανθρώπινες σχέσεις να στηρίζονται πάνω σε γερές βάσεις εμπιστοσύνης, συμπόνοιας, νοιαξίματος και αγάπης, όπως και ότι η ζωή μπορεί να έχει περισσότερες λύπες από χαρές, αλλά δεν παύει να είναι πέρα για πέρα μοναδική παρά την όποια πίκρα της. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα βιβλίο καλογραμμένο κι ευανάγνωστο που με έκανε να περάσω ευχάριστα και ικανοποιητικά τον χρόνο μου.
Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έξη.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΑ ΝΥΧΙΑ ΑΜΜΟΣ

Δε δέχομαι υποδείξεις του τί να γράψω και τί όχι στα blogs μου…

Πρέπει να πεθάνεις

Φάε με να σε παρηγορήσω