Συνέντευξη με τον συγγραφέα Κωνσταντίνο Πολυπαθέλλη

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

  Σημερινός μου καλεσμένος στην στήλη των συνεντεύξεων ο συγγραφέας Κωνσταντίνος Πολυπαθέλλης. Τον ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις του. Από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές κυκλοφορεί το βιβλίο του με τίτλο ''Υδάτινες δυνάμεις και αερικά". Του εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν,μπορούν να το προμηθευτούν είτε από το επίσημο site του εκδοτικού,είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο.

                                                                  Για να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Κυκλοφόρησε πρόσφατα,από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές,το νέο σας μυθιστόρημα με τίτλο ''Υδάτινες δυνάμεις και αερικά". Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’αυτό;

Κ.Π. Σας ευχαριστώ πολύ! Πρόκειται στην ουσία για 7 διηγήματα σκοτεινής φαντασίας ή/και φαντασίας με στοιχεία τρόμου που εκτυλίσσονται σε παρόμοια ατμόσφαιρα. Κάποια είναι πιο τρομακτικά από άλλα, όλα όμως διαδραματίζονται νύχτα στην επαρχία και κοντά στο υδάτινο στοιχείο. Δεν είχα σκοπό να εκδώσω το έργο μου σύντομα, ωστόσο αποφάσισα να αδράξω την ευκαιρία που μου προσφέρθηκε με το 1ο βραβείο Larry Niven 2021, στην κατηγορία τρόμου. Πιστεύω μάλιστα ότι κλείνει ένας κύκλος, καθώς οι ιδέες που σκοπεύω να αναπτύξω στο εξής είναι διαφορετικού είδους φαντασίας.

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Πώς γεννήθηκε στην σκέψη σας η ιστορία του βιβλίου σας;

Κ.Π. Το λοιπόν, κάθε μια από τις 7 ιστορίες είχε τη δική της έμπνευση και, όσο παράξενο κι αν σας φαίνεται, βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από όσο θα φαντάζονταν κανείς στην πρώτη ανάγνωση. 

Πιο συγκεκριμένα, η Σεληνόμεστη εσπέρα είναι από βιώματα μου τον πρώτο και τον τελευταίο μήνα ως φοιτητής στα Γιάννενα, διαφέροντας μόνο σε λεπτομέρειες. 

Η Δεντρόπτωση αφορά δύο καθ΄ όλα αληθινές πτώσεις δέντρων που συνέβησαν στη Λέσβο τα τελευταία 35 χρόνια και αυτό που τα έδεσε σε ένα διήγημα ήταν ένα χειρόσχημο δέντρο που έβλεπα κάθε μέρα από το λεωφορείο στο Οβιέδο. Όλα τα υπόλοιπα μέρη βρίσκονται είτε στην ευρύτερη περιοχή του χωριού μου, είτε στην Ήπειρο, είτε στις Αστούριες.

Το Νυχτοπερπάτημα στις Αστούριες είναι εμπνευσμένο από το προσκύνημα “Camino de Santiago” που πραγματεύεται και το ''Ημερολόγιο ενός μάγου", του Πάουλο Κοέλιο, που δεν αξιώθηκα να κάνω όσο ήμουν ερασμίτης εκεί, αλλά η ιδιαίτερη λαογραφία της περιοχής μου έδωσε την ιδέα για την ιστορία. 

Η Θυριωδία (λογοπαίγνιο που έχει σχέση με την πλοκή) είναι στην ουσία ένα κολλάζ από εφιάλτες που έχω δει από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μέχρι και αφότου είχα γράψει την πρώτη, πρώιμη, μορφή της (μαζί με μια-δυο παιδικές σκανταλιές), ενώ αφορμή για τη συγγραφή της είχε αποτελέσει το θέμα ενός λογοτεχνικού διαγωνισμού.

Οι Πασχαλινές θύμισες είναι πιστός ο συλλογισμός μου την τελευταία φορά που είχα συμμετάσχει στην περιφορά του Επιταφίου στο χωριό μου, ενώ το πατρικό του παππού μου είχε καεί Πάσχα με παραπλήσιο τρόπο.

Το Ιριδίζον κοχύλι διαδραματίζεται στο άλλο χωριό μου κι έχει ως βάση ένα από πιο έντονα όνειρα που έχω δει, ενώ η παράγραφος με τα πουλιά γύρω από τον ευκάλυπτο ήταν σχεδόν πανομοιότυπη και στη διπλωματική μου, στην ορνιθολογία.

Τέλος, το ''Εμείς και ο κούκος" ήρθε ως ιδέα από ένα κτίσμα που παρατήρησα στην Ισπανία και με είχε εμπνεύσει, αλλά πάντα θα ανέβαλα τη συγγραφή του για τις υπόλοιπες ιστορίες. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να συλλέγξετε τις πληροφορίες και να ολοκληρώσετε την συγγραφή του;

Κ.Π. Γράφω σχετικά σπάνια, όταν είμαι σε συγκεκριμένη συναισθηματική κατάσταση και νιώθω πραγματικά ότι δε θα ήθελα περάσω το χρόνο μου με κανέναν άλλο τρόπο. Η πρώτη ιστορία γράφτηκε τον Ιανουάριο του '18 και η τελευταία στις αρχές του προηγούμενου μήνα. Μου παίρνει ένα ή δύο βράδια για να γράψω ένα διήγημα αλλά πολύ περισσότερο για να το επιμεληθώ. Λόγω της μικρής έκτασης του πρέπει να είναι στη βέλτιστη δυνατή μορφή, ενώ προσπαθώ πάντα να μη χρησιμοποιήσω την ίδια λέξη δύο φορές, πράγμα που ενίοτε έχει οδηγήσει σε πιο εκτεταμένες αλλαγές στο κείμενο. 

Όσον αφορά το λαογραφικό τους υπόβαθρο, συνηθίζω να διαβάζω καθημερινά μερικά άρθρα του ενδιαφέροντος μου. Κάποιες φορές, βέβαια, όταν γράφω κάτι, μπορεί να προβώ σε πολύ πιο εκτεταμένη έρευνα. Θυμάμαι ότι κατά τη συγγραφή της Θυριωδίας είχα διαβάσει μια σύντομη περιγραφή για κάθε έναν από τους 72 δαίμονες της Ars Goetia και για το Νυχτοπερπάτημα στις Αστούριες είχα προσπαθήσει να πληροφορηθώ για όλα τα υπερφυσικά άλογα των διάφορων μυθολογιών. Σε αυτό το σημείο αξίζει να πούμε ότι η Ιβηρική μυθολογία είναι σε γενικές γραμμές επηρεασμένη από όλους του λαούς που πέρασαν από τη χερσόνησο (Βάσκοι, Ίβηρες, Κέλτες, Έλληνες, Φοίνικες, Ρωμαίοι, Γερμανοί, Άραβες και Εβραίοι) και αυτό θα πρέπει να επηρέασε καταλυτικά την αντίληψη μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Έχετε ξεκινήσει να γράφετε το επόμενο βιβλίο σας; Αν ναι,μπορείτε να μας πείτε δύο λόγια; Σε ποιο λογοτεχνικό είδος θα ανήκει;

Κ.Π. Σε αυτή τη φάση γράφω ότι με παρακινεί και συνήθως είναι μικρής έκτασης κείμενα ή λογοτεχνικές εικόνες, χωρίς να βιάζομαι να ολοκληρώσω κάτι ή να με απασχολεί το να τα συνθέσω σε ένα ολοκληρωμένο έργο. Έχω γράψει όμως και κάτι που θα μπορούσε να είναι το πρώτο κεφάλαιο από ένα μυθιστόρημα που έχω στα σκαριά. Θα είναι επιστημονικής φαντασίας, άχρονο (δηλαδή που να μπορούσε να διαδραματίζεται τον 19ο ή στο μέλλον ή/και να είναι διασκευάσιμο σε Steampunk) και θα πραγματεύεται την υπόθεση ''Ο άνθρωπος είναι βιολογικό και πολιτισμικό ον. (Edgar Morin, φιλόσοφος της επιστήμης). Πώς θα ήταν ο άνθρωπος αν μπορούσε να αποχωριστεί τη βιολογική του υπόσταση, διατηρώντας ωστόσο την πολιτισμική του;" Θα θυμίζει νουβέλα σε στοιχειωμένο σπίτι αλλά θα αξιοποιήσει τεχνολογικά μέσα αιχμής που είτε υπάρχουν ήδη είτε θα είναι παρόντα στο εγγύς μέλλον. 

Ένα δεύτερο έργο που σκαρώνω θα είναι high fantasy και θα αφορά έναν ιδιαίτερο ιππότη της εποχής του Βασιλιά Αρθούρου που θα βιώσει ένα ταξίδι αυτοαναζήτησης, περιπλανώμενος σε διάφορα πανέμορφα μέρη της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένου του Αιγαίου. Σκοπεύω να χρησιμοποιήσω και μυθολογικά όντα που υπάρχουν μεν στην ελληνική λαογραφία αλλά είναι πολύ λιγότερο γνωστά από ότι άλλα (π.χ. γρύπας, ιππόκαμπος, ασπιδοχελώνη, πλαγκτές πέτρες κ.α.). Δε επείγομαι καθόλου πάντως και θέλω να το φτιάξω αβίαστα, ούτως ώστε να γίνουν με το βέλτιστο δυνατό τρόπο, ενώ γνωρίζω ότι, για τη δεύτερη ιδέα ειδικά, θα χρειαστεί να διαβάσω αρκετά βιβλία ακόμα.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Τί θα επιθυμούσατε να αποκομίσουν οι αναγνώστες/στριες από την ανάγνωση του βιβλίου σας;

Κ.Π. Καταρχάς, θα ήθελα να περάσουν ευχάριστα το χρόνο που θα αφιερώσουν στην ανάγνωση του βιβλίου και προσπάθησα αρκετά να μη γίνω κουραστικός με τις πολλές περιγραφές. Κατόπιν, αν είναι λάτρεις του φανταστικού, θα έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν ότι η παράδοση μας, όχι μόνο δεν υστερεί πουθενά σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές, αλλά μάλιστα τους ομοιάζει πολύ περισσότερο από όσο φαντάζονταν. Ενδεχομένως δε να μάθουν και μερικά πράγματα που δε γνώριζαν και να θελήσουν να τα εξερευνήσουν περαιτέρω. Τέλος, θα λάμβανα την ύψιστη ικανοποίηση, αν  κατάφερνα με το βιβλίο να παρακινήσω κάποιον φίλο αναγνώστη να μετατρέψει τους εφιάλτες του σε διηγήματα ή οτιδήποτε! 

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Θα γράφατε ποτέ ένα βιβλίο,η ιστορία του οποίου θα βασιζόταν σε αληθινά γεγονότα; Ναι,ή όχι; Και γιατί. 

Κ.Π. Όπως είπα και προηγουμένως, οι ιστορίες μου βασίζονται σε μεγάλο βαθμό και σε αληθινά γεγονότα. Κατά καιρούς συμβαίνουν απίθανα συμβάντα και εξωπραγματικές συμπτώσεις, κάνοντας την πραγματικότητα να ξεπερνάει ακόμα και τη φαντασία.  Τέτοια γεγονότα πραγματεύεται η Δεντρόπτωση και ένα ακόμα που κέντρισε το ενδιαφέρον μου και θέλω να καταπιαστώ -όποτε δεχθώ το ερέθισμα που θα με κάνει να συνθέσω τα κομμάτια σε μια ενιαία αφήγηση, είναι μια ιστορία με έναν ψαρά που ζούσε στο νησί μου: είχε σωθεί από τη Μικρασιατική Καταστροφή και είχε επιβιώσει στην Κατοχή χάρη στην ξύλινη ψαρόβαρκα του, έβγαζε τα προς το ζην από την αλιεία και τη μέρα που απεβίωσε το σκάφος βρέθηκε βουλιαγμένο στο λιμανάκι που ήταν αραγμένο!

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Γιατί πρέπει να διαβάζουμε βιβλία;

Κ.Π. Όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο, ο εσωτερικός μας κόσμος αλληλεπιδρά με τον εσωτερικό κόσμο του συγγραφέα και κάτι τέτοιο ανοίγει τους πνευματικούς μας ορίζοντες και κάνει τους εγκεφάλους μας να επεξεργαστούν ερεθίσματα από καταστάσεις που βίωσαν άλλοι άνθρωποι. Επίσης, από όλες τις τέχνες, η λογοτεχνία είναι αυτή που ενεργοποιεί στο μεγαλύτερο βαθμό τη φαντασία του δέκτη και αυτό μόνο θετικά έχει να αποφέρει, από χαλάρωση το βράδυ πριν κοιμηθούμε μέχρι ενίσχυση των γνωστικών λειτουργιών. Τέλος, διαβάζοντας βιβλία, αναπόφευκτα εμπλουτίζεται το λεξιλόγιο μας και βελτιώνονται οι γραπτές μας δεξιότητες.

EΡΩΤΗΣΗ 8: Σαν αναγνώστης,τί είδους βιβλία προτιμάτε να διαβάζετε;

Κ.Π. Αυτή τη στιγμή στη βιβλιοθήκη μου περιμένουν βιβλία φαντασίας –επιστημονικής ή μη- και τα τελευταία χρόνια και συλλέγω και διαβάζω και ελληνικά έργα φαντασίας και λαογραφίας και μέχρι στιγμής δεν έχω απογοητευθεί καθόλου! Μου αρέσουν πολύ και τα αστυνομικά και έχω να λέω, ότι οι νουβέλες τις Άγκαθα Κρίστυ, εκτός του ότι διαβάζονται εύκολα και ευχάριστα χωρίς να ξεχάσεις την αρχή του έργου, άλλαξαν τον τρόπο που σκέφτομαι και με έκαναν να παρατηρώ πράγματα που δεν πρόσεχα πριν, κυρίως συναισθήματα. Επίσης, υπάρχουν πολλά κλασσικά που θέλω να διαβάσω και, σίγουρα τα άπαντα του Καζαντζάκη. Τώρα, όσον αφορά τον τρόπο γραφής του συγγραφέα, έχω διασκεδάσει πολύ με τα γραφόμενα του Μαρκ Τουαίην, του Αμπρόουζ Μπήρς, του Όσκαρ Γουάιλντ, του Μπέρτολ Μπρέχτ, ενώ θαυμάζω στον Νταν Μπράουν το γεγονός ότι καταφέρνει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον παρά τις πολλές αναφορές.

ΕΡΩΤΗΣΗ 9: Τέλος,πόσο εύκολα ή δύσκολα αποδέχεται το αναγνωστικό κοινό στην χώρα μας τους νεότερους συγγραφείς;

Κ.Π. Γενικά, ίσως κυριαρχεί η άποψη ότι το αναγνωστικό κοινό θα επιλέξει μάλλον το καινούριο βιβλίου κάποιου ήδη καταξιωμένου συγγραφέα παρά ενός πρωτοεμφανιζόμενου, πιστεύω, ωστόσο, ότι το έδαφος είναι αρκετά πρόσφορο για τους νέους συγγραφείς. Υπάρχουν πολυάριθμες αξιόλογες σελίδες που προβάλλουν και στηρίζουν τα έργα των νέων και, πέρυσι που ήμουν ο ένας εκ των δύο πρωτάρηδων σε μια ανθολογία στη Λέσβο, οι μεγαλύτεροι διηγηματογράφοι και οι αναγνώστες ήταν πολύ δεκτικοί απέναντι μας. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την παρατηρούμενη έξαρση των νεότερων ηλικιών στη συγγραφή (που πιστεύω ότι ανατροφοδοτείται θετικά), με καθιστούν αρκετά αισιόδοξο.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση,Κυριακή Γανίτη από το blog Vivliovamon

Διαβάστε την κριτική μου για το βιβλίο εδώ: https://vivliovamon.blogspot.com/2022/06/blog-post_9.html