Διαβάζοντας ποιητικές συλλογές της Μαρίας Ροδοπούλου

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

Διαβάζοντας ποιητικές συλλογές της Μαρίας Ροδοπούλου (Αφιέρωμα)

''28 Μέρες Κατολίσθησης - 28 Days of Landslide" & ''Στα Πέρατα του Κόσμου σου"

Η ποίηση, αναμφιβόλως, είναι το Α και το Ω στη λογοτεχνία. Ιδιαίτερο ως λογοτεχνικό είδος, είτε θα έχει φανατικό κοινό που την αγαπά είτε που τη μισεί. Δεν υπάρχει μέση λύση. Εγώ έχω δηλώσει, πολλάκις, την όποια ''αναγνωστική μου αδυναμία'' προς εκείνη, μα είναι μία απολύτως συνειδητή μου απόφαση να σας παρουσιάζω όλο και πιο σπάνια ποιητικές συλλογές. Πάντα, όμως, υπάρχουν οι εξαιρέσεις που κάνουν τους κανόνες να φαντάζουν κάπως πιο ''εύθραυστοι'' και αυτό ως ένα ακόμη ''διεγερτικό'' της σκέψης μπορεί να θεωρηθεί... 

Με μεγάλη μου χαρά και τιμή -τολμώ να ομολογήσω- διάβασα και σας παρουσιάζω μέσω ενός σύντομου αφιερώματος τις ποιητικές συλλογές, με τίτλους ''28 Μέρες Κατολίσθησης - 28 Days of Landslide" & ''Στα Πέρατα του Κόσμου σου" (κυκλοφορούν από τις εκδόσεις bookstars) της πολυσχιδούς δημιουργού Μαρίας Ροδοπούλου. Μία συγγραφέας που την ''πρωτοσυνάντησα'' κι ένιωσα μία άμεση κι αναζωογονητική αίσθηση με την πένα της. μέσα από συμμετοχή της σε συλλογικά έργα, καθώς και από μία δική της νουβέλας. Να που τώρα μου δόθηκε η ευκαιρία να ''γνωρίσω'' και μία άλλη συγγραφική της ''πτυχή'', εκείνη της ποιήτριας. Η αδημονία είχε ''χτυπήσει'' κόκκινο και δεν άφησα λεπτό να περάσει, οπότε συνέχισα με την ανάγνωση των συλλογών...

Η ανάγνωση ποιητικών συλλογών αποτελεί ένα μεγάλο και πολύ προσωπικό κομμάτι της ιδιότητάς μου ως αναγνώστριας. Αφιέρωσα, λοιπόν, ένα σεβαστό χρονικό διάστημα από τον ελεύθερό μου χρόνο για να διαβάσω και να σας μεταφέρω, έπειτα, τις σκέψεις μου γύρω από τις παρούσες ποιητικές συλλογές. Μην αναμένετε μία περιγραφή αυστηρώς δομημένη μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια που μας ''επιβάλλονται'' ένεκα των όποιων νορμών, αλλά απλές και ουσιαστικές -θέλω να πιστεύω- σκέψεις σχετικά με τα όσα έλαβα ερχόμενη σε επαφή με τα ποιήματα.

Η αρχή έγινε με την ποιητική συλλογή που φέρει τον τίτλο ''28 Μέρες Κατολίσθησης - 28 Days of Landslide", το οποίο κυκλοφορεί σε δίγλωσση έκδοση και παράλληλα, μπορεί να συμπεριληφθεί στο είδος των δυστοπικών ποιητικών δραμάτων. Ναι, σωστά διαβάσατε. Ένα χαρακτηριστικό που συμβάλλει, κατά πολύ, στην πρωτοτυπία και στην ευθύτητα που έρχεται να ''αγγίξει'' με σφοδρότητα την κριτική μας ικανότητα και σκέψη, καθώς και την ψυχή... Με έναν λόγο άμεσο και διαπεραστικά οικείο που απευθύνεται στον καθέναν και στην καθεμία από εμάς, προσπαθεί να μας αφυπνίσει για το μέλλον που μπορεί να γίνει πιο καταστροφικό κι εφιαλτικό, αν δεν αλλάξουμε ριζικά, αφήνοντας πίσω μας καθετί που μας πληγώνει, βαραίνει κι αδρανοποιεί... 28 ποιήματα αποτυπωμένα υπό μία άτυπη μορφή αντίστροφης μέτρησης, συνοδευόμενα από μουσικά κομμάτια κατόπιν παρότρυνσης της ίδιας της δημιουργού. Ναι, αν επιχειρήσετε να τα διαβάσετε, ακούγοντας το εκάστοτε τραγούδι, θα νιώσετε σαν να ζωντανεύουν όλες οι εικόνες των ποιημάτων μπροστά σας, κάνοντάς έτσι κομμάτι αυτών...

''Κι όμως ακόμα φαίνονται οι δρόμοι
Τα πλακόστρωτα πεζοδρόμια
ίσα-ίσα που έχουν κάποια φύλλα πεσμένα
Απεργία οι οδοκαθαριστές
Αναθεματισμένοι
τι περισσότερο να καθαρίσετε
ούτε η αξιοπρέπεια δεν έμεινε
να σκοτίζει τα φανάρια
που αναβοσβήνουν τρελαμένα
από την έλλειψη
Κι οι σκιές έχουν πιάσει ρίζες βαθιές
γι’ αυτό, απελπισία,
μην μου στέλνεις ραβασάκια

(Απόσπασμα από την 17η μέρα)"

Κι αφού ένιωσα ότι μπορούσα να ''αποδεσμευτώ'' από τη μία ποιητική συλλογή, πέρασα στην επόμενη, με τίτλο ''Στα πέρατα του κόσμου σου''. Με φανερή την αγάπη της δημιουργού προ τη μυθολογία, εμπνέεται από εκείνη και την προσαρμόζει με μία αναμφισβήτητη φυσικότητα μέσα στο σήμερα, με αποτέλεσμα ποιήματα γραμμένα με τον ίδιο σύγχρονο και οικείο λόγο (της δημιουργού) που γεννιούνται με ένα μοναδικό σκοπό. Ποιος είναι αυτός; Μέσα από την όποια ατομικότητα τα χαρακτηρίζει να μπορούν να υπηρετήσουν την ποίηση σε ένα γενικότερο και πιο ευρύ πλαίσιο που, ταυτόχρονα, θα συμπεριλαμβάνει όλους κι όλες που θα διαβάσουν τα ποιήματα. Ποιήματα γραμμένα σε στίχο ελεύθερο κι ανυπόταχτο. Ποιήματα με καμία τάση έπαρσης, κομπασμού, δήθεν ανωτερότητας, ή, επίδειξης ισχύος... Ποιήματα πλημμυρισμένα από γλαφυρές εικόνες και συναισθήματα. Ποιήματα με αρχή, μέση και τέλος. Ποιήματα σαν άλλες όψεις της πραγματικής ζωής με επίκεντρο τον άνθρωπο...

''Ονειρική κατάβαση απόκρυφων σκέψεων
πίνοντας κρασί από λωτό
σε απόμερες του κόσμου στέγες"
(Από το οπισθόφυλλο)

Εν κατακλείδι, για μένα, ως αναγνώστρια, η Μαρία Ροδοπούλου είναι μία εκ των πιο ολοκληρωμένων δημιουργών που είχα την καλή τύχη να διαβάσω πονήματά της έως σήμερα. Και πιστέψτε με! Έχουν περάσει πάρα πολλά βιβλία από τα χέρια μου, οπότε μπορώ να διακρίνω αυτά τα στοιχεία που χρειάζονται ώστε να ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Από την αρτιότητα του λόγου της, την εύστοχη επιλογή των λέξεων και των σημείων στίξης (όλα τους μετρημένα και τοποθετημένα εκεί ακριβώς που πρέπει), τον προβληματισμό της που γίνεται πηγή έμπνευσης έως και όλη αυτήν την πιο σκοτεινή ''αύρα'' μυστηρίου που περιβάλλει την αισθητική των ποιημάτων της που εκπέμπουν μία ακαταμάχητη γοητεία σαν εκείνη των παλαιότερων, κλασικών δημιουργών, εγώ δηλώνω μία πιστή αναγνώστριά της που εκφράζει τον θαυμασμό της γύρω από τη λογοτεχνική της ''υπόσταση''...
Αναζητήστε τις! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορούν από τις εκδόσεις bookstars.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πώς να επικοινωνήσω τόσο πένθος

Αποπλάνηση

Αφιέρωμα στην τριλογία του Βασίλη Κρουστάλη: ''Ιστορίες του Καγάντο''

Τα χρόνια της υπερέντασης